ယောဘဝတ္ထု ၁၅
(ခ)ဒုတိယအချီ (အခန်း ၁၅-၂၁)
ဒုတိယအခေါက်တွင်လည်း ယောဘအား လာရောက်နှစ်သိမ့်သော မိတ်ဆွေများသည် နောင်တရခြင်းမရှိဘဲ ပိုမိုအပြစ်တင်ရှုတ်ချကြသည်။ ထို့ကြောင့်ယောဘသည် ပိုမိုဆိုးရွားလာသည်။
၁။ဧလိဖတ်၏ဒုတိယစကား (အခန်း ၁၅)
၁၅:၁-၆ တေမန်လူမျိုးဧလိဖတ်သည် ယောဘထံသို့ အလည်တခေါက်ရောက်လာပြန်သည်။ လေနှင့်အတူ လွင့်ပါးတတ်သောစကားကို ပြောလေရော့သလားဟုယောဘကို အပစ်ဆိုပြန်သည်။ အကောင်အထည် မမြင်ရသော ယောဘ၏ယုံကြည်မှုကို သရော်လှောင်ပြောင်သည်။ဘုရားသခင်ထံသို့ လျှောက်လဲသော ယောဘစကားများကို ထောက်၍ ဧလိဖတ်က ငါးကြင်းဆီနှင့်ငါးကြင်းပြန်ကြော်သည်ဟုထောက်ပြ သည်။ သို့သော် ထိုစကားသည် ယောဘအားပြန်လည် စွပ်စွဲရာမဟုတ်။ ယောဘ၏ အတွေးအမြင် ကျယ်ပြန်မှု့ကိုထုတ်ဖော်ခြင်းဖြစ်သည်။သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်နေသည်။ သူတော်ကောင်းဟန်ဆောင်ခြင်းသည် အကျိုးအမရှိ၊ အချဉ်းနီးဖြစ်သည်ဟုဆိုသည်။
၁၅:၇-၁၃ ဧလိဖတ်ကရင့်ရင့်သီးသီး ပြောရက်သည်။ ပညာကိုကိုယ်တွင်အကုန်အစင်သိမ်းထားမလော ဟုဆိုသည်။အားပေးနှစ့်သိမ့်စကားဆိုသည် ဘုရားသခင်တွင် ခွန်အားယူခြင်း။ ဘဝဆောက်တည်ရာနှင့် နှလုံးစိတ်ဝမ်းချမ်းမြေ့ရာဖြစ်စေရသည်။ ယခု ယောဘမိတ်ဆွေဧလိဖတ်စကားသည်ထိုကဲ့သို့မဟုတ် အနာပေါ်ဒုတ်ကျခြင်းဖြစ်သည်။
၁၅:၁၄-၁၆ ဘုရားသခင်၏ သန့်ရှင်းစင်ကြယ်ခြင်းနှင့်လူ၏အပြစ်များပြားပုံကို ဧလိဖတ်၏စကား၏ ၄:၁၇-၁၉ ဖော်ပြထားခဲ့ပြီးဖြစ်သည်။ ထိုစကားအတိုင်းဤကျမ်းချက်တွင် ထပ်ဆိုသည်။ သို့သော် ယောဘသည် ဧလိဖတ်က ဆုံးမရလောက်အောင်မည်သို့အပြစ်ပြုသနည်း။
ထိုအကြောင်းကို Ridout က ဤသို့ဆိုသည်။
ယောဘသည် အခြားလူများထက် အပြစ်များသူဖြစ်ကြောင်း၊ အဘယ်ကြောင့်စွပ်စွဲချင်သနည်း။ဧလိဖတ်၏စကားသွား စကားလာအရ ယောဘသည် ဆိုးသွမ်းဒုစရိုက်ကောင်ဖြစ်နေသည်. ထိုသို့ပြောခြင်းသည် ဧလိဖတ်ကိုယ်တိုင် ယောဘထက် အကုသိုလ်များပါသည်။ သာ၍ ဆိုးဝါးသူ၊ သိမ်ဖျင်းသူကသာလျှင် သူများစကားခွန့်တုန့်ပြန်လေ့ရှိသည်။၁၇
၁၅:၁၇-၂၆ ဘိုးဘေများလက်မှလာသော ပညာတရားအရ လူဆိုးများသည် ဆိုးသည့်အလျှောက် အနာရောဂါဝေဒနာခံကြသည်ကို ဧလိဖတ်က ဆုံးမသည်။
၁၅:၂၇-၃၅ ဆင်းရဲဒုက္ခအကုသိုလ်ဟူသည် လူမျိုးများအပေါ်သို့ တပူပေါ်နှစ်ပူဆင့် ရောက်လေ့ရှိသည်။ သို့ကြောင့် ဆင်းရဲဒုက္ခရောက်ခြင်းသည် အပြစ်ဒုစရိုက်၏နောက်ဆက်တွဲအကျိုးဖြစ်သည်။