ရှင်မာကုခရစ်ဝင် ၇
(ထ) ရှေးလူကြီး သူမစကားနှင့် နှုတ်ကပတ်တော် (၇:၁-၂၃)
၇:၁ ဖာရိရှဲနှင့် ကျမ်းတတ်ပုဂိ္ဂုလ်များသည် ယုဒဘာသာထုံးတမ်းစဉ်လာတွင် အယူသီးသူ များ ဖြစ်သည်။ သမ္မာကျမ်းစာလာ သမ္မာတရားကို ပညတ်တော်အောက်သို့ အတင်းထိုးထည့်ချင်သူူများ ဖြစ်သည်။ အချို့နေရာများတွင် နှုတ်ကပတ်တော်နှင့် ပညတ်တရားများ ထိပ်တိုက်ရင်ဆိုင်ရသည်လည်း ရှိသည်။ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များသည် ဘာသာရေးကျင့်စဉ်အတိုင်း လိုက်နာကြခြင်းမရှိသူကို မှန် သည်ဟုမယူဆတတ်။
၇:၂-၄ ယေရှု၏ တပည့်တော်များလက်မဆေးဘဲ ထမင်းစားကြသည်ကို တွေ့ရှိသောအခါ အပြင်းအထန် ဝေဖန်ရှုတ်ချတော့သည်။ ထိုစကားမှာ လက်ညစ်ပတ်ကြီးနှင့် ထမင်းစားသည်ဟု အဓိက ဆိုလိုခြင်းမဟုတ်။ ယုဒထုံးစံယဉ်ကျေးမှုကို မလိုက်နာကြောင်းဆိုလိုသည်။ တတောင်ဆစ်အထိလက်ဆေး ရသည်။ ထိုသို့မဆေးလျှင် စင်ကြယ်သည်ဟု မသတ်မှတ်။ လူသွားလူလာ ထူထပ်သော ဈေးသို့သွားလျှင် လည်း အိမ်ရောက်ပါက သန့်ရှင်း စင်ကြယ်အောင် ရေချိုးရသည်။ အိုးခွက် များကိုလည်း အစဉ်စင်ကြယ် စေရသည်။ ထိုဖာရိရှဲများ အကြောင်းကို E. Stanley Jones ကဤသို့ရေးထားသည်။
ယေရုရှလင်အပါအဝင်နေရာအနံ့မှရောက်ရှိလာကြသည်။ သူတို့အမြင်သည် အပြ်စရှာတတ် သာ်မကောင်းမြင်ဝါဒရှိသူများဖြစ်သည်။ လက်မဆေးဘဲ၊ ထမင်းစားသည့် အပြစ်တွေ့နေရပြီ။ ကမ္ဘာမိုးမြေ စကြဝဋာကို ရွေးနှုတ်သောအမှုတော်ကိုမမြင်။ မျက်စိကျယ်သလောက် အမြင်ကျဉ်းမြောင်းသည်။ သမိုင်း ဖြစ်ရပ်မှန်ကို မမြင်။ မကောင်းမြင်ဝါဒသာရှိသည်။ ခရစ်တော်၏ လုပ်ဆောင်မှုဟုသမျှ အကောင်းမမြင်။ ဝေဖန်ခြင်း၊ လေကန်ခြင်းပြုတတ်ကြသည် ခရစ်တော်နောက်သို့လိုက်ရမည့်အချိန် တွင်ဖာရိရှဲများက ချို့ယွင်းချက်လိုက်ရှာကြသည်၁၁။
၇:၅-၈ ယေရှုက သူတို့၏ သူတော်ကောင်းယောင်ဆောင်မှုကို ချက်ချင်း ထောက်ပြလိုက် သည်။ ပရောဖက်ဟေရှာယကလူများသည် အပြင်လက္ခဏာအားဖြင့် ဘုရား တရားကိုင်းရှိုင်း၍ အတွင်းသ ရုပ်မှာ ပုပ်ဆွေးနေသည်ဟု ကြားဘူးသည်။ ဖာရိရှဲများသည် ဘုရားကိုကြည်ညိုဟန်ရှိသော်လည်း ရိုးရာ ထုံးတမ်းစဉ်လာဖြင့် သမ္မာကျမ်းစာကို လွှမ်းမိုးကြသည်။ နှုတ်ကပတ်တော်ကို ယုံကြည်ခြင်းနှင့် အကျင့် သိက္ခအဖြစ်ခံယူမည့်အစား ရိုးရာထုံးတမ်းစဉ်လာကို အလေးပေးကြသော ဖာရိရှဲများ၏ ကြောင်သူတော် ကြွက်သူခိုးအကျင့် ကိုထောက်ပြသည်။
၇:၉-၁ဝ သင်တို့သည် ရိုးရာထုံးတမ်းစဉ်လာကို လိုက်စားချင်သောကြောင့် ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တော်များကို အသာတကြည် ဖယ်ရှားချင်ကြပါကလားဟု ဆိုသည်။ ပညတ်တော်ဆယ်ပါးထဲ၌ သားသမီးများသည် မိဘကိုရိုသေစွာပြုဖို့ ပြဌာန်းထာသည်။ မိဘကို ရိုသေစွာမပြု၊ ကျိန်ဆဲသူသည်သေ ဒဏ်ထိုက်ကြောင်းပြဌာန်းသည်မဟုတ်လား။
၇:၁၁-၁၃ ယုဒထုံးတမ်းစဉ်လာတွင် ဘုရားပိုင်အဖြစ်ပေးလှူထားသော ကုရ်ဘန်နီရှိလျှင် မိဘအား လုပ်ကျွေးရန် မလိုတော့ပါဟုသတ်မှတ်ကြသည်။ (ကုရန်ဘုန်နီဆိုသည်မှာ မိဘအတွက် အသသက်တမျှအရေးကြီးသော်လည်း ဘုရားသခင်သို့ပေးလှူသောအရာ ဥပမာအားဖြင့် မိဘငွေကြေး ထောက်ပံ့ရန် လိုအပ်သော်လည်း လော်ဘန်လုပ်ထားလျှင် လုပ်ကျွေးစရာမလိုတော့ပါ)။ ထိုထုံးတမ်းစဉ် လာက မိဘကို ထောက်ပံ့မည့်ဝတ္တရားအား ကင်းလွတ်ခွင့်ပေးသည်။ ရသမျှငွေများကို စိတ်ကြိုက်စီရင် သုံးစွဲခွင့် ရပြီ။ ဗိမာန်တော်အတွက် ငွေကြေးသည် အရေးတကြီးလိုအပ်သည်ဖြစ်စေ၊ မလိုအပ်သည်ဖြစ် စေ၊ အရေးမကြီး။ ထိုအကြောင်းနှင့် ပတ်သက်၍ Kelly က ဤသို့မှတ်ချက်ပြုသည်။
ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များက ဘာသာရေးဗန်းပြ၍ နှုတ်မဟရဲအောင် ကြံစည်လုပ် ကျွေးစေချင်သည် ဘာသာရေးထုံးစံအရပြုလုပ်သော ကုရ်ဘန်နီထို အလုပ်အကျွေးပြုခြင်းအား ပြစ်မှား စေသည်။ ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တော်ကို ဆန့်ကျင်ရာရောက်သည်။ ၁၂
၇:၁၄-၁၆ သခင်ဘုရားက အပိုဒ်ငယ် (၁၄)စသည်နှင့် တပြိုင်နက်တော်လှန်ရေးစကားဖြင့် ထုနှက်လိုက်သည်။ အပြင်မှ ရောက်လာသော အရာများက လူကိုညစ်ညမ်းစေသည်မဟုတ်။ အတွင်းမှ ထွက်သောအရာများကသာ ညစ်ညမ်း၍ အပြစ်ရှိသည်ဟု ရှင်းပြသည်။ ဥပမာအားဖြင့် လက်မဆေးဘဲ အစားအစာစားသောက်ခြင်းသည် အပြစ်မဖြစ်နိုင်။ နှုတ်ထွက်စကားများကသာ ညစ်ညမ်းသည်ဟု ထောက် ပြသည်။
၇:၁၇-၁၉ ထိုစကားကြောင့် တပည့်တော်များသည် ဇာဝေဇဝါဖြစ်သွားကြသည်။ ဓမ္မဟောင် က၊ ဝက်၊ ယုန်နှင့် ပုစွန်များသည် မစင်ကြယ်သောအစာများဖြစ်သည်ဟုသွန်သင်ထားသည်။ ယခုယေရှု ရှင်က ပါးစပ်ထဲမှဝင်သော အစာတိုင်းသည် စင်ကြယ်သည်ဟုဆိုသည်။ ထိုစကားအရ ထုံးတမ်းစဉ်လာများ သည် အဆုံးသတ်နိဂုံးချုပ်ပြီဟု မှတ်ယူရသည်။
၇:၂၀-၂၃ မကောင်းသောအကြံအစည်၊ သူများမယားပြစ်မှားခြင်း၊ မတရားသော မေထုန် လွန်ကျူးခြ်းလူ့အသက်သတ်ခြင်း၊ သူ့ဥစ္စာခိုးယူခြင်း၊ လောဘလွန်ကျူးခြင်း၊ မနာလိုခြင်း၊ လှည့်စားခြင်း၊ ထောင်လွားစော်ကားခြင်း၊ လျှပ်ပေါ်ခြင်းဖြစ်သည်။ စိတ်ကူရာမှ လက်တွေ့လွန်ကျူးသွားကြသည်။ ကုရ်ဘန်နီ ထုံးတမ်းစဉ်လာသည် လူသတ်မှုကြံစည်ကြိုးပမ်းခြင်းဖြစ်သည်။ ကုရန်ဘန်နီကြောင့် သက်ကြီး ရွယ်အိုမိဘများ အစာရေစာငတ်မွတ်သေဆုံးကြရသည်။
ဤကျမ်းပိုဒ်၏ အရေးကြီးသော သင်ခန်းစာမှာ ရှေးလူကြီးသူမပြောသော ရိုးရာထုံးတမ်း စဉ်လာများကို နှုတ်ကပတ်တော်ဖြင့် ဆင်ခြင်တိုင်းတာရသည်။ နာခံသင့်သည်ကို နာခံ၍ ပယ်သင့်သည်ကို ပယ်ရမည်။ ပထမဦးစွာ သမ္မာကျမ်းစာ သွန်သင်ချက်ကို စင်ကြယ်သည်ဟုခံယူရသည်။ သို့မှသာ အခြားသူ များကိုလည်း လက်ဆင့်ကမ်းနိုင်မည်။ အခြားသူများကလည်း စာတန်နောက်သို့ လိုက်ခြ်းမဟုတ်ကြောင်း သိမည်။ နှုတ်ကပတ်တော်၏ ထက်မြတ်မှုကို နားလည်လာကြမည်။
ကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်များနှင့် ဖာရိရှဲများသည် နှုတ်ကပတ်တော်ကို သွန်သင်ခွင့်ရကြသော် လည်း နှုတ်ကပတ်တော်၏ ရည်ရွယ်ချက်ကို သဘောမပေါက်နိုင်ကြ။ ထို့ကြောင့် သခင်ဘုရားက နှုတ်က ပတ်တော်သည် ယုံကြည်ဖို့ဖြစ်သည်။ လူကိုယုံကြည်ရန်မဟုတ်ဟု သတိပေးထားသည်။ အဓိက မှတ်သား ရန်မှာ နှုတ်ကပတ်တော်က မည်သို့ ဆိုသနည်း ဟူသော အချက်ဖြစ်သည်။
(ဒ) တပါးအမျိုးသမီး၏ ယုံကြည်မှု အားကောင်းကြီးပေးခြင်း (၇:၂၄-၃၀)
၇:၂၄-၂၅ ယခင်ကျမ်းပိုဒ်များတွင် အစားအစာဟူသမျှသည် ရှင်းလင်းကြောင်း ယေရှုမိန့် ဆိုခဲ့သည်။ ဤကျမ်းပိုဒ်တွင် ယုဒအမျိုးမဟုတ်သူများသည် မသန့်ရှင်းသူများမဟုတ်ကြောင်း ထပ်မံပြသ သည်။ ယေရှုသည် တုရုမြို့နှင့် ဇိဒုန်မြို့၏ ကျေးလက်ဒေသ များသို့ တရားလှည့်လည်ဟောပြောသည်။ ထိုဒေသကို ရှုရိဖိနိတ်အရပ်ဒေသဟုလူသိများသည်။ တရားဟောနေစဉ် မောပန်းသဖြင့် အိမ်တအိမ်တွင် အေးဆေးစွာအနားယူမည်ပြုစဉ်တပါး အမျိုးသမီးတယောက်ရောက်လာပြီး နတ်ဆိုးစွဲနေသော သမီးငယ် အား ကျန်းမာစေဖို့ လာရောက်တောင်းပန်သည်။
၇:၂၆ ထိုအမျိုးသမီးသည် ယုဒလူမျိုးမဟုတ်။ ဂရိလူမျိုးဖြစ်သည်။ ယုဒလူမျိုးသည် လူမျိုး တော်အဖြစ်ဘုရားသခင် ရွေးကောက်ထားသူဖြစ်သည်။ ဘုရားရှင်သည် ထိုလူမျိုးအားအံ့ဩဖွယ်ရာ ပဋိညာဉ်ပြုခဲ့သည်။ ပညတ်တော်ပေးခဲ့သည်။ တဲတော်နှင့် ယဇ်ပလ္လင်ပြုစေခဲ့သည်။ နောင်တွင် ဗိမာန်တော် တည်စေသည်။ ထိုကာလတွင် တပါးအမျိုးသားများသည် ကတိတော်မရှိ၊ ယေရှုမသိ၊မျှော်လင်ချက်နတ္တိ၊ ဘုရားတရားမရှိဘဲ ဗြဲလင့်ကြဲ လှုပ်ရှားသွားလာနေကြသည်။ (ဧ ၂:၁၁-၁၂)။ သခင်ယေရှုသည် အစမူလ တွင် ဣသရေလအမျိုးထံသို့ ဆင်းသက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုလူမျိုး၏ ဘုရင်အဖြစ်ခံယူသည်။ ဧဝံဂေလိ သတင်းသည် ဦးစွာ ဣသရေလမိသားစုသို့ ရောက်ရှိသည်။ ထိုအကြောင်းကို နားလည်သဘောပေါက်ဖို့ အရေးကြီးသည်။ ယခုရှုရိနိတ်အရပ်သူနှင့် ဆက်ဆံနေရပြီ။ သူ့သမီးငယ်ထ့မှနတ်ဆိုးနှင် ထုတ်ပေးရန် တောင်းဆိုသောအခါ တင်းတင်းမာမာငြင်းဆန်သည်။
၇:၂ရ ယေရှုက ရှေးဦးစွာသားများ (ဣသရေလကို ဝအောင်ကျွေးပါရစေဦး၊ သားကို ကျွေး မည့်အစာအား ခွေး (တပါးအမျိုးသားများ)ကို အရင်မကျွေးအပ်ဟု ငြင်းသည်။ “သားများကို ရှေ့ဦးစွာ ဝအောင်ကျွေးရစေ”ဆို သောစကားသည် ပြင်းထန်သည်။ စင်စစ်ထိုအမျိုးသမီး၏ ယုံကြည်ချက်အားဆန်း စစ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုယ်တော်၏ အမှုတော်ပြုခြင်းသည် မူလကယုဒများအတွက် ဖြစ်ကြောင်းထင်ရှား သည်။ တပါးအမျိုးသားများက ဆင်ခြေတက်စရာအကြောင်းမရှိ။ ထိုရည်ရွယ်ချက်ကို သူမမသိ။
၇:၂၈ ထိုမိန်းမကလည်း “မှန်ပါ၏ သခင်”ဟုဝန်ခံသည်။ ကျွန်မသည် တပါးအမျိုးသား ခွေးမ ဖြစ်ပါသည်။ စားပွဲအောက်သို့ ဖိတ်စင်ကျနေသော သခင်၏ စားကြွင်းစားကျန်များကို ခွေးကလေးက ကောက်စားပိုင်ခွင့် ရှိသည်မဟုတ်လား။ ထို့ကြောင့် ယုဒများသို့ သာသနာပြုခြင်း၏ အကြွင်းအကျန် အပိုင်း အစများကို တောင်းလျှောက်ခြင်းဖြစ်သည်ဟု ခယတောင်းဆိုသည်။
၇:၂၉-၃ဝ ထိုအမျိုးသမီး၏ ယုံကြည်ခြင်းသည် ဩချလောက်သည်။ သခင်ဘုရားသည် ထိုအမျိုးသမီး၏ ယုံကြည်ခြင်းကို အသိအမှတ်ပြု၍ ဆုလက်ဆောင်ပေးလိုက်သည်။ အိမ်ပြန်ရောက်သော အခါ အသမီးငယ်သည် အကောင်းပကတိနေကောင်းကျန်းမာနေသည်။
(ဓ) နားပင်းသူအား နားကြားစေခြင်း (၇:၃၁-၃၇)
၇:၃၁-၃၂ သခင်ယေရှုသည် မြေထဲပင်လယ်ကမ်းခြေမှ ဂါလိလဲ ပင်လယ်အရှေ့ကမ်းသို့ ရောက်လာသည်။ ထိုအရပ်ဒေသကို ဒေဂါပေါလိဟု လူသိများသည်။ ဤအဖြစ်အပျက်ကို ဤခရစ်ဝင်ကျမ်း တစ်ခုတည်း၌သာ တွေ့ရသည်။ သူငယ်ချင်းများက နားပင်းသူတစ်ယောက်ကို ခရစ်တော်ထံသို့ ခေါ်ဆောင် လာပြီး လက်တင်ပေးရန် ခရစ်တော်အား တောင်းပန်ကြသည်။ ထိုသူသည် နားလေးနေသဖြင့် ပြောစကား မကြား၍ သူငယ်ချင်းကောင်းများက ဝင်ရောက်ပြောဆိုပေးခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ကိုယ်တော်၏ ပြောစရား ခြင်းဖြစ်နိုင်သည်။
၇:၃၃-၃၄ ယေရှုသခင်သည် ထိုနားပင်းအား သီးသန့်ခေါ်သွားသည်။ လက်ညှိုးတော်အား နားထဲသို့ထိုးထည့်သည်။ တံတွေးတော်ဖြင့် လျှာကို တို့ထိသည်။ ကောင်းကင်ကို မော့ကြည့်၍ နားပွင့်စေ၊ လျှာလည်စေဟု၊ အမိန့်ပေးသည်။ ကောင်းကင်ကို မော့ကြည့်ခြင်းမှာ ဘုရားသခင်ထံမှ ဘုန်းတန်ခိုးခံယူ ခြင်းဖြစ်သည်။ အာရမိဘာသာစကားဖြင့် ဧဖသဟု ရွတ်ဆိုသည်။ အဓိပ္ပါယ်မှာ “ပွင့်စေ” “ကောင်းစေ” ဖြစ်သည်။
၇:၃၅-၃၆ ထိုနားလေးသည် ချက်ချင်းနားပွင့်ပြီး စကားပြောသည်။ သခင်ဘုရားက ထိုအမူ အရာအား အခြားသူများထံမပြောရန် တားမြစ်ထားသည်။ သို့သော် ဖုံးကွယ်တားဆီး၍ မရနိုင်လောက် အောင် လျှာယားကြသည်။ မနာခံခြင်းသည် ဘယ်သောအခါမှ မစင်ကြယ်နိုင်။ လူ့သဘောသဘာဝကို မြင်ကြပါကုန်။
၇:၃ရ ခရစ်တော်၏ လက်တော်ရာကိုတွေ့မြင်သူတိုင်း အံ့ဩမိန်းမောကြသည်။ “အလုံးစုံ တို့ကို လျောတ်ပတ်စွာ ပြုတော်မူပြီ”။ နားပင်းသူတို့ကို ကြားစေတော်မူပြီ၊ အသောသူကို စကားပြောစေ တော်မူပြီ”ဟု တအံ့တဩပြောဆိုကြသည်။ သူတို့ပြောသောစကား မည်သို့ဖြစ်လာသည်ကို မသိကြ။ ထိုသူများသည် ကရာနီဘက်သို့ ရပ်တည်နေကြပြီ။ လေးနက်သော ပြောင်းလဲမှု ဦးတည်နေကြပြီ။