ဓမ္မသစ်ကျမ်းမိတ်ဆက်

ဤစာအုပ်များသည် သမိုင်းကြောင်းအရဖြစ်စေ၊ ဝိညာဉ်ရေးရာအရဖြစ်စေ၊ လူ့ဘဝသမိုင်း စဉ်တွင်လွှမ်းမိုးကြီးစိုးသည်။ စာအုပ်၏တန်ဖိုးသည် အလျားအနံတိုင်းဆ၍ မရအောင်ကြီးမားသည်။ ဧဒင် ဥယျာဉ်၌ ထွန်းလင်းခဲ့သော အရုဏ်ဦးသည် မွန်းတည့်ချိန်ရောက်လာပြီ။ ဓမ္မဟောင်းတွင် ပရောဖက်ပြု ထားကြသော ခရစ်တော်သည် ခရစ်ဝင်ကျမ်းများဖြစ်လာပြီ။ အတွေ့အကြုံ၌ရှိသော ခရစ်တော်ကိုလည်း ဩဝါဒစောင်များတွင်၎င်း၊ ခရစ်တော်၏ ဘုန်းအသရေကို ဗျာဒိတ်ကျမ်းတွင်၎င်းတွေ့မြင်နိုင်ကြသည်။

W.Graham Scroggie

၁။ ဓမ္မသစ်ဟူသောအမည်နာမ

ဓမ္မသစ်တည်းဟူသော အသူရာပင်လယ်နက်ကြီးသို့မဝင်ရောက်မီ ပဋိညာဉ် (သို့) ဓမ္မသစ် ဟူသောဝေါဟာရ၏ အနက်အဓိပ္ပါယ်ကို အနည်းငယ်ရှင်းပြလိုသည်။

ပဠိညာဉ် (ဓမ္မသစ်)ဟူသောဝေါဟာရသည် ဂရိဝေါဟာရ Diatheke ပြန်ဆိုခြင်းဖြစ်သည် တစ်နေရာ၊ နှစ်နေရာတွင်မူ ဟေဗြဲဘာသာက ပိုမိုသင့်လျော်ကြောင်းတွေ့ရသည်။ ပဠိညာဉ်ဟု အဓိပ္ပါယ်ရ သော ခရစ်ယာန်များ၏ သမ္မာကျမ်းစာသည် ဘုရားသခင်နှင့် ဘုရားသခင်၏လူများအကြားတွင် ပဠိညာဉ် သို့မဟုတ် မဟာမိတ်စာချုပ်ဖြစ်သည်။

ထိုပဠိညာဉ်ကို ဓမ္မသစ်ကျမ်း (ပဠိညာဉ်သစ်)ဟုအဟောင်းနှင့် ယှဉ်၍ ခေါ်ဆိုသည်။

ထိုဓမ္မသစ်၊ ဓမ္မဟောင်းကျမ်း နှစ်စောင်လုံးသည် ဘုရားသခင်က ဝိညာဉ်မှုတ်သွင်းထား သောကြောင့် ခရစ်ယာန်ယုံကြည်သူအားလုံးနှင့် ကျိုးကြောင်းသင့်မြတ်သည်။ ထိုကျမ်းစာများအရ ခရစ်တော်၌ ယုံကြည်သူများသည် အထူးသဖြင့် သမ္မာကျမ်းစာကို လေ့လာဖတ်ရှုစေချင်သည်။ ထိုကျမ်းစာတွင် သခင်ဘုရား၊ သခင်ဘုရား၏ အသင်းတော်နှင့် တပည့်တော်များ၏ ဘဝအသက်တရှင် သန်ပုံတို့ကို ဖော်ပြထားသည်။

၂။ စံတော်မီဓမ္မသစ်ကျမ်း

စံတော်မီ (ဂရိ kano’n) ဟူသည်မှာ အရာတစ်ခုခု၏ အရည်အချင်း အရည်အသွေးကို တိုင်းတာရသော စံချိန်စံညွန်း စံပြအတိုင်းအတာဖြစ်သည်။ စံတော်မီဓမ္မသစ်ကျမ်းသည် ဝိညာဉ်မှုတ်သွင်း တော်မူသောကျမ်းများဖြင့် စုစည်းထားသည်။ ဤကျမ်းစောင်များကိုသာတန်ခိုးမှုတ်သွင်းထားသလား၊ သို့မဟုတ်ဤကျမ်း (၂၇)စောင်သည် မည်သို့သော နည်းလမ်းဖြင့်စုစည်းလာရကြသနည်း။ ထိုစဉ်အခါက ခရစ်ယာန်ကျမ်းစာစောင်များ မှိုပေါက်သကဲ့သို့ အစီအရီများပေါ်ပေါက်ခဲ့ရာ ဤကျမ်း (၂၇)စောင်သည် အမှန်အကန်ဖြစ်ကြောင်း မည်ကဲ့သို့ နားလည်ခံယူရမည်နည်း။

နှစ်ပေါင်း ၃၀ဝနောက်ပိုင်းတွင် အသင်းတော်ကောင်စီက စံတော်မီသောကျမ်းမူများ စီစစ် ရွေးချယ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်ဟုပြောလေ့ရှိသည်။ စင်စစ်ဤကျမ်းစောင်များသည် ရေးပြီးသည့်အချိန်မှစ၍ စံချိန် စံညွန်းရှိပါသည်။ ကလောင်ကိုင်ကာ စတင်ရေးသားချိန်စ၍ ဘုရားသခင်ကတပည့်တော် ကလောင်ရှင်များ အားဝိညာဉ်တော်အားဖြင့်ဖော်ပြကြောင်း ပေတရုနှင့် ရှင်ပေါလုတို့က ပြောပြပါသည်။ (၂ပေ၊ ၃:၁၅-၁၆)။ မည့်သို့ပင်ဖြစ်စေအချို့အသင်းတော်များသည် အချို့ကျမ်းစောင်များကို တစ်ချိန်ကငြင်းခုံခဲ့ကြသည်။ (ဥပမာ- ယုဒ၊ ၂ယောနှင့် ၃ယော)။

ခြုံငုံ၍ ပြောရလျှင် ဤကျမ်းစာအုပ်သည် တပည့်တော်၊ တမန်တော် အသိုင်းအဝိုင်းက ရေးသားခြင်းဖြစ်သည်။ ရှင်မဿဲ၊ ပေတရု၊ ယောဟန်၊ ပေါလုနှင့် အခြားတစ်ယောက်ယောက်က စီရင်ရေး သာခြင်းဖြစ်သည်။ ရှင်မာကုနှင့် ရှင်လုကာတို့ကလည်း စံချိန်စံညွန်းမီမီပါဝင်ရေးသားထားသည်။

အသင်းတော်ကောင်စီက နှစ်ပေါင်းများစွာအချိန်ယူ၍ အခေါက်ခေါက်အခါခါ စီစစ်လေ့လာ သုံးသပ်ပြီးမှ အတည်ပြုခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ အသင်းတော်ကောင်စီသည် တန်ခိုးမှုတ်သွင်ခြင်းရှိမရှိကို စီစစ် ခြင်းမဟုတ်။ တန်ခိုးမှုတ်သွင်းထားသော ကျမ်းစောင်များကို ရေးမှတ်ပြုစုခြင်းဖြစ်သည်။

၃။ ကျမ်းရေးသူ

ဓမ္မသစ်ကျမ်းကို စီရင်ရေးသားသူ မူပိုင်သည် သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်ဖြစ်သည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော် မဿဲ၊ မာကု၊ လုကာ၊ ယောဟန်၊ ပေါလု၊ ယာကုပ်၊ ပေတရု၊ ယုဒနှင့် အမည် မသိ ဟေဗြဲကျမ်းကို စီရင်သူတို့အား ဝိညာဉ်တော်ဖြင့် ဖော်ပြစီရင်ရေးသားခိုင်းခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုစကား သည် ဓမ္မသစ်ကျမ်းအားဖက်စပ်ရေးသားကြကြောင်း အကောင်းဆုံးနားလည်စေနိုင်သောစကားတော်ဖြစ် သည်။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းသည် ဝိညာဉ်တော်တန်ခိုးသက်သက်မဟုတ်သကဲ့သို့ လူချည်းသက်သက်ရေးသား ခြင်းမဟုတ်ပါ။ ဝိညာဉ်တော်နှင့် လူရာနှုန်းပြည့်ပူးပေါင်းဖက်စပ်၍ စီရင်ရေးသားခြင်းဖြစ်ပေသည်။ လူသည် အမှားအယွင်းမရှိနိုင်။ လူ၏အမှားအယွင်းကို ဝိညာဉ်တော်က ထိန်းကျောင်းပေးသွားသည်။ ထို့ကြောင့် မူရင်းကျမ်းသည် မှဲ့တစ်ပေါက်မစွန်းအမှားအယွင်းတစ်ချက်မျှမရှိပါ။

ထိုသို့စီရင်ရေးသားကြရာတွင် သခင်ယေရှုခရစ်တော်သည် အသက်ရှင်သော ဘုရားဖြစ် သည့်အားလျော်စွာ အသက်ရှင်သောဝေါဟာရ စကားလုံးအသုံးအနှုန်းဖြင့် ဖော်ပြကြသည်။ ဘုရားရှင် သို့သော်၎င်း၊ လူဘက်သို့ သော်၎င်း၊ ဘက်လိုက်ခြင်းမရှိ။ တစ်ယောက်တစ်ဝက်လည်းမဟုတ်ပါ။ ဘုရားရှင် ဘက်မှ ရာနှုန်ပြည့်ပါဝင်သကဲ့သို့ လူ့ဘက်မှလည်း တစ်ချိန်တည်းတွင် ရာနှုန်းပြည့်ပါဝင်သည်။ ဘုရား သခင်ပါရှိသောကြောင့် လူဘက်မှ အမှားအယွင်းများမပါရှိနိုင်တော့ပေ။ ဘုရားသခင်က တည့်မတ်ပြင်ဆင် ပေးသည်။

၄။ အချိန်ကာလ

ဓမ္မဟောင်းကျမ်းသည် နှစ်ပေါင်းတစ်ထောင်ခန့် (ဘီစီ ၁၄၀၀-၄၀၀) ပြုစုချိန် ကြာမြင့် သည်။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းမှာမူရာစုနှစ်ဝက် (အေဒီ – ၅ဝနှင့် ၁၀ဝအကြား) အတွင်းစီရင်ရေးသားသည်။

ဓမ္မစ်ကျမ်းသည် အသင်းတော်အားရာသက်ပန် သင့်မြတ်လျော်ကန် ခိုင်မြဲစေသည်။ ခရစ် တော်၏ သက်တော်စဉ်မှ အစပြု၍ အသင်းတော်အကြောင်း၊ အသင်းတော်သို့လမ်းညွန်ချက် နောက်ဆုံး ကာလတွင် ဖြစ်ပျက်မည့်အသင်းတော်နှင့် လောကအကြောင်းဖော်ပြထားသည်။ ထိုသို့ရေးသားခြင်းမဟုတ် ဝိညာဉ်တော်ဖော်ပြချက်ဖြင့် ရေးသားခြင်းဖြစ်သည်။

ပထမအစောပိုင်းကျမ်းများတွင် ဖိလိပ္ပိကဲ့သို့သော နုနယ်သည့် အသင်းတော်များသို့ ရေးသားသည့် ဩဝါဒစာစောင်မျိုးလည်းပါဝင်သည်။ ယာကုပ်၊ ဂလာတိနှင့် သက်သာလောနိတ်ဩဝါဒစာ များသည် ပထမရာစုနှစ်ဝက်အလယ်မှာ စီရင်ရေးသားခြင်းဖြစ်သည်။

ခရစ်ဝင်ကျမ်းများသည် နောက်တစ်သုတ်မှ ပေါ်ထွက်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ဦးစွာ မဿဲနှင့် မာကုခရစ်ဝင်ကျမ်း ထို့နောက်ရှင်လုကာခရစ်ဝင်ကျမ်းဖြစ်၍ နောက်ဆုံးကျမှ ယောဟန်ခရစ်ဝင်ကျမ်းဟူ၍ ပေါ်ထွက်လာသည်။ ဓမ္မသစ်ကျမ်း၏ နောက်ပိတ်ဆုံးကျမ်းဖြစ်သည့် ဗျာဒိတ်ကျမ်းသည် အေဒီ ၁ရာစုနှစ် ကုန်ခါနီးတွင် စီရင်ရေးသားခြင်းဖြစ်သည်။

၅။ ပါဝင်သည့်အချက်

ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် ပါဝင်သောအကြောင်းအရာများကို ယေဘူယျအားဖြင့် အောက်ပါအ တိုင်းခွဲခြားနိုင်သည်။

ဖြစ်စဉ်သမိုင်းဆိုင်ရာ

• ခရစ်ဝင်ကျမ်း
• တမန်တော်ဝတ္ထု

ဩဝါဒစာများ

• ရှင်ပေါလု၏ ဩဝါဒစာများ
• အခြားဩဝါဒစာများ

ကပ်ကာလအဆုံး

• ဗျာ်ဒိတ်ကျမ်း

ဤကျမ်းကို ကောင်းစွာလေ့လာသိရှိပြီသော ခရစ်ယာန်တစ်ဦးသည် အမှုခပ်သိမ်း၌ ကောင်းကြီးမင်္ဂလာနှင့် ကြွယ်ဝခညောင်ပါသည်။

ဤကျမ်းစာအနက်ဖွင့် ကျမ်းစီရင်သူBBC ဝိုင်းတော်သားများကလည်းယုံကြည်သူများအား လုံးအတွက်ဆုတောင်းပေးပါသည်။

၆။ ဘာသာစကား

ဓမ္မသစ်ကျမ်းကို နေ့စဉ်သုံး ဂရိဘာသာစကား koine, or common Greek ဖြင့် ရေးသား ခဲ့ကြသည်။ ယနေ့ခေတ်ကာလတွင် အင်္ဂလိပ်ဘာသာစကားသည် ကမ္ဘာသုံးဘာသာစကားဖြစ်သကဲ့သို့ ထိုခေတ်ကာလ ၁-ရာစုနှစ်က ယုံကြည်သူများအသုံးပြုကြသော ဒုတိယ ဘုံဘာသာစကားဖြစ်သည်။

ဓမ္မာဟောင်းကျမ်းတွင် ပရောဖက်ပြုချက်များ၊ တေးလင်္ကာများ၊ သမိုင်းဖြစ်စဉ်များကို ခန့်ညားလှပစွာရေးသားပြုစုရန် ဟေဗြဲဘာသာစကားသည် လုံလောက်ပြည့်စုံမှုရှိ၏။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းကိုမူ အံဘနန်း မောင်းနှင်အားကောင်းလှသော ဂရိဘာသာစကားဖြင့် ရေးသားဖို့အကြောင်းဖန်လာသည်။ မဟာ အလက်ဇန္ဒြားဘုရင်က ဥရောပတခွင်လုံးကို တိုက်ခိုက်အောင်မြင်စိုးမိုးလိုက်သောအခါ အနယ်နယ်အရပ် ရပ်သို့ ဂရိဘာသာစကားပျံ့နှံ့သွားခဲ့သည်။

ဂရိစာပေ၊ သဒ္ဒါ၊ အသုံးအနှုန်း၊ ဝေါဟာရများ၏ ပြည့်စုံကောင်းမြတ်သောအရည်အသွေး ကြောင့် လူမှုကူးလူးဆက်သွယ်ေရေးနယ်ပယ်၌ အရေးပါစံထားရသော ဘာသာစကားတစ်ခုဖြစ်လာသည်။ ဩဝါဒစာများအထူးသဖြင့် ရောမဩဝါဒစာစောင်တွင် တွေ့ရသောသမ္မာတရားသွန်သင်ချက်များကို အများ သူငါနားလည်နိုင်ရန်မှာ ဂရိဘာသာစကားကသာလျှင် အသင့်လျှော်ဆုံးဖြစ်ပေသည်။

ထိုခေတ်အခါက လူသုံးများသော ဘာသာစကားဟုဆိုရသော်လည်း ထို koine စကားသည် လမ်းဘေးပေါက်ပန်းဈေးသုံးစကား မဟုတ်။ အချို့ကဓမ္မသစ်ကျမ်းပါ ဟေဗြဲ၊ ယာကုပ်နှင့် ပေတရု ဒုတိယဩဝါဒစာစောင်များသည် စာပေဂန္ထဝင်လက်ရာသည်လည်း အလွန်တင့်တယ် သပ်ရပ် သောစာပေအရေးအသားများဖြစ်သည်။ (၁ကော၊ ၁၃၊ ၁၅ကိုကြည့်)။

၇။ ဘာသာပြန်ဆိုခြင်း

အင်္ဂလိပ်ဘာသာစကားသည် အလုံးအရင်းနှင့် ထပ်ဆင့်ပြန်ဆိုရန် ကောင်းချီးရရှိသော ဘာသာစကားဖြစ်သည်။ ထိုပြန်ဆိုထားသည့် အင်္ဂလိပ်ကျမ်းမူများကို (၄)မျိုး (၄)စားခွဲခြားနိုင်သည်။

(၁) စာပေသဒ္ဒါညီ လုံးစေ့ပါဒ်စေ့ဘာသာပြန်ခြင်း

၁၈၇၁ ခုနှစ်တွင် ဘာသာပြန်သော J.N. Darby ၏ the New ၊ ၁၈၈၁ ခုနှစ်တွင် ပြန်ဆို သော English Revised Version၊ ၁၉၀၁-ခုနှစ်တွင် ပြန်ဆိုသော American standard version တို့သည် စာပေသဒ္ဒါဆန်လွန်းသည်။ ထိုပြန်ဆိုချက်သည် သမ္မာကျမ်းစာလေ့လာရန် များစွာအထောက်အကူပြု သော်လည်း ဝတ်ပြုကိုးကွယ်ရန်၊ အများသူငါဖတ်ရှုရန် နှင့်မှတ်သားကျက်မှတ်ရန်ခက်ခဲသည်။ ထို့ကြောင့် ပင်ခရစ်ယာန်ယုံကြည်သူအများစုသည် KJVကျမ်းကို လက်မလွှတ်နိုင်ဘဲဖြစ်နေကြသည်။

(၂) တိုက်ဆိုင်ညှိနှိုင်းဘာသာပြန်ဆိုခြင်း

အင်္ဂလိပ်ဘာသာစကားဖြင့် ပြန်ဆိုသည့်အခါ ဟေဗြဲမူရင်းနှင့် ဂရိဘာသာမူမှ အခွင့်ပေး သလောက်အနီးစပ်ဆုံးတိကျအောင် လွတ်လပ်စွာ တိုက်ဆိုင်ညှိနှိုင်းပြန်ဆိုထားသော အမျိုးအစားဖြစ် သည်။ KJV နှင့် RSV အပါအဝင် NASB နှင့် NKJV တို့သည် ဤအမျိုးအစား၌ ပါဝင်သည်။ ကံအကြောင်း မလှစွာ RSV ကျမ်းသည် ဓမ္မသစ်အလေးပေးသောကျမ်းဖြစ်သော်လည်း ဓမ္မဟောင်းမှ မေရှိယသခင်နှင့် ဆက်နွယ်နေသည့် ပရောဖက်ပြုချက်များအား ဖြတ်တောက်ထားသည်။ ထိုစိုးထိတ်ဖွယ်ရာတည်းဖြတ်မှု သည် ယနေ့ကာလ ကျမ်းစာသုတေသီများအပေါ်လွမ်းမိုးသက်ရောက်မှုရှိသည်။ BBC ကျမ်းစာအဖွဲ့သည် NKJV နှင့် KJV အကြားတွင်ရပ်တည်ပါသည်။ KJV ၏ခေတ်ဟောင်းသုံးစကားဖြစ်သော Thee’s နှင့် thou’s အသုံးအနှုန်းများကို ရှောင်ရှားထားသည်။ ယနေ့ခေတ်ပေါ်ကျမ်းအများစုတွင်ဖယ်ရှားချန်လှပ်ထား သောစကားရပ် စာစုများကို အခန်းဆုံးမှတ်စုများအားဖြင့် ထိန်းသိမ်းပြုစုထားပါသည်။

(၃) အာဘော်ဖလှယ်ဘာသာပြန်ခြင်း

ဤပြန်ဆိုနည်းသည် ညှိနှိုင်းပြန်ဆိုခြင်းထက် ပိုမိုလွတ်လပ်သည်။ တခါတရံ စကားညှပ်ပါ ထည့်သွင်းကြသည်။ Moffatt Translation, NEB, NIV နှင့် ယေရုရှလင်ကျမ်းမူများကို ဤပြန်ဆိုနည်းအ မျိုးအစား၌ ထည့်သွင်းနိုင်သည်။ ယနေ့ခေတ်တွင် ယောဟန်နှင့် ပေါလုသာသက်ရှိထင်ရှားရှိမည်ဆိုပါက သူတို့သုံးနှုန်းမည့် အင်္ဂလိပ်ဝေါဟာရအရေးအသားများအတိုင်း အင်္ဂလိပ်သဘောသဘာဝနှင့် ကိုက်ညီဆီ လျော်အောင်အင်္ဂလိပ်မူပြုထားသည့် ပုံစံမျိုးဖြစ်သည်။ ဤနည်းလမ်းသည် ရှေးရိုးစွဲများကို ရင်ဆိုင်ရန် လက်နက်ကောင်းတစ်ခုဖြစ်ပါသည်။

(၄) စကားပို စကားညှပ်သုံးဘာသာပြန်ဆိုခြင်း

စကားပို စားကားညှပ်သုံးခြင်းသည် ကျမ်းစာတပိုဒ်နှင့် တပိုဒ်အား ဆက်စပ်တွေးစေပါသည် ကျမ်းစာနှင့် ပတ်သက်သော အခြားအရာဝတ္ထုများသို့လည်း အတွေးရောက်စေသည်။ မူရင်းကျမ်း ဝေါဟာ ရမှ ဘေးချော်စေသော အန္တရာယ်များသည်။ ဥပမာအားဖြင့် The living Bible ကျမ်းမူမှ ဧဝံဂေလိအ ကြောင်းအရာများသည် အငြင်းပွားစရာ အများအပြား ဖြစ်ပေါ်စေကြောင်တွေ့ရသည်။

J.B Phillips ၏ ဘာသာပြန်ကျမ်းမူသည် စာပေရှုထောင့် အရကြည်လျှင် ကောင်းမွန်သပ် ရပ်သောလုပ်ဆောင်ချက်ဖြစ်သည်။ သူ့ရေးသားချက်များသည် ပေတရုနှင့် ပေါလုတို့ပြောဆိုလိုသော အချက်အတိုင်း အညီအညွတ်ဖြစ်သည်ဟုယုံကြည်ကြောင်း အမြဲပြောဆိုလေ့ရှိသည်။

စာအုပ်နှင့် တစ်အုပ် နှိုင်းယှဉ်ဖတ်ရှုကြည့်နိုင်ရန် အနည်းဆုံး ကျမ်းစာမူ ၃အုပ် ၄အုပ် ရှိသင့် ပါသည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ BBC ကျမ်းစာအဖွဲ့၏ အစားထိုး ပြန်ဆိုခြင်းသည် အန္တရာယ်ကင်းသည်ဟု ရည် ညွန်းချင်ပါသည်။