ရောမသြဝါဒစာ ၁၀
(ခ) ဣသရေလ၏ ပစ္စပ္ပုန်ကာလ (အခန်း ၁ဝ)
၁ဝ:၁ ပေါလု၏သွန်သင်ချက်သည်အသက်တာမပြောင်းလဲသေးသော ယုဒများအတွက် အရသာစူးရှသည်။ သို့ကြောင့်ဖောက်ပြန်ရေးသမား၊ ဣသရေလ တို့၏ပစ်မှတ်အဖြစ်သဘောထား သည်။ ဤကျမ်းပိုဒ်တွင်ထိုသို့အသက်တာမပြောင်းလဲ၊ စိတ်သဘောယိုင်နွမ်းသူများအား ကယ်တင် ခြင်းရရှိစေလိုသောစေတနာဖြင့် ပေါလုကမေတ္တာပို့သဆုတောင်းပေးပါသည်။
၁ဝ:၂ ဣသရေလများသည်ဘုရားတရားကိုင်းရှိုင်းသူများဖြစ်သည်ဟု တမန်တော်ကြီးက အသိအမှတ်ပြုထားသည်။ ထိုစကားမှာယုဒဘာသာရေး ထုံးတန်းစဉ်လာ၌ ကြည်ညို ကိုင်းရှိုင်းခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ သို့သော်လည်း ထိုကြည်ညိုကိုင်းရှိုင်းရုံမျှနှင့် မလုံလောက်။ သမ္မာ တရားသို့ မရောက်ကြသေး။ ကောင်းမှုကုသိုလ်၌သာ ကျင်လည်ကြခြင်းဖြစ်သည်။
၁ဝ:၃ သူတို့၏အားနည်းချက်မှာဘုရားသခင်၏ သမ္မာတရားကိုနားမလည်ခြင်းဖြစ်သည်။ သမ္မာတရားနှင့် ယှဉ်သောအကျင့် ကောင်းမပြုကျင့်ကြ။ ပညတ်တော်စောင့်ထိန်းခြင်း၊ ဥပုသ် စောင့်ခြင်းဖြင့်သာ ကောင်းမှုကုသိုလ်ပြုကြသည်။ အကျင့်ကောင်းကျင့်ခြင်း၊ အကုသိုလ် မလုပ်ခြင်းဖြင့် ဘုရားသခင်၏မျက်နှာတော်ကိုရှာကြသည်။ ဘုရားစစ်ဘုရားမှန်ကို မသိရှိကြသော အပြစ်သားများပီပီ သားတော်ကိုလက်မခံကြ။ ဘုရားသခင်၏အစီအမံတော်ကိုနားမလည်ကြ။
၁ဝ:၄ အကယ်၍ယေရှုခရစ်တော်ကို ဖူးမြင်လက်ခံလျှင်ပညတ်တရား၏နိဂုံးကို တွေ့မြင်သိရှိ ကြရမည်။ ပညတ်တရား၏အနှစ်သာရမှာအပြစ်ကိုထိုးထွင်းသိမြင်ဖို့၊ အပြစ်ကိုမကျူးလွန်ဖို့စည်းချ ခြင်းဖြစ်သည်။ ဖြေင့်မတ်ခြင်းသို့မရောက်စေနိုင်။ ထိုပညတ်တရား၏တဖက်တွင်သေခြင်းရှိသည်။ ခရစ်တော်ဘုရားအသေခံရစဉ်တွင်လည်း လူသားများ၏ပညတ်တရားချိုးဖောက်မှုကို ခံစားပေးခြင်း ဖြစ်သည်။ အကယ်၍ထိုအရှင်သခင်ကိုလက်ခံလျှင် ပညတ်တရားကထိုသူကို ဘာမှမထိပါး နိုင်တော့ပါ။ ကိုယ်တော်ဘုရား၏အသေခံခြင်းသည်ပညတ်တရားအတိုင်းဖြစ်သည်။ ပညတ်တရား အတိုင်း အသေခံ၍ကိုယ်တော်ဘုရား၏ဖြောင့်မတ်ခြင်းတရားကိုပြသခဲ့သည်။
၁ဝ:၅ ဓမ္မဟောင်းကျမ်းကိုဖတ်လျှင် ပညတ်တရားနှင့်ယုံကြည်ခြင်း၏ ခြားနားချက်များကို တွေ့ရှိနိုင်သည်။ ဥပမာအားဖြင့် (ဝတ်၁၈:၅)တွင် မောရှေက ”ငါစီရင်ထုံးဖွဲ့ချက်တို့ကို စောင့်ရှောက်ရ ကြမည်။ ထိုအကျင့်ကိုကျင့်သောသူသည် ထိုအကျင့်အားဖြင့်အသက်ရှင်မည်”ဟုဆိုထားသည်။ စီရင်ထုံးဖွဲ့ချက်ကို စောင့်ရှောက်ရမည့်အကြောင်းမီးမောင်းထိုးပြခြင်း ဖြစ်သည်။
သွန်သင်ချက်အတိုင်းစောင့်ထိန်းနိုင်ကြလျှင် အပြစ်သားရှိတော့မည်မဟုတ် ပညတ်ချက် များကို အပြည့်အစုံစောင့်ထိန်းနိုင်ကြလျှင် အပြစ်မရှိသောကြောင့်သေကံမရောက်ဟု ဆိုလိုရာ ရောက်ပါသည်။ သို့သော်တဖက်၌မူ အပြည့်အစုံအစောင့်ထိန်းနိုင်သောကြသောကြောင့် အပြစ် စီရင်ခြင်းခံရမည်ဆိုသည်မှာသေခြင်းဖြစ်သည်။ ပညတ်တရားကိုစောင့်ထိန်းနိုင်ကြလျှင်လည်း ပျောက်သောသားများဖြစ်ကြဦး မည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော အတိတ်ကအပြစ်များ၏အဖိုးအခကို ဘုရားသခင်ထံပေးဆပ်ရမည်။ သို့ကြောင့်ပညတ်တရားဖြင့် ဖြောင့်မတ်ခြင်းကိုရှာဖွေကြသော်လည်း ရှာလေလေဝေးလေလေဖြစ်သည်။
၁ဝ:၆ ယုံကြည်ခြင်းနှင့် ပညတ်တရားခြားနားပုံကို တရား ၃ဝ:၁၂-၁၃ ကိုးကားရှင်းပြ ထားသည်။
”တရားတော်ကို နားထောင်၍ စောင့်ရှောက်မည့် အကြောင်းကောင်းကင်သို့ အဘယ်သူတက်၍ ငါတို့ထံသို့ဆောင်ခဲ့လိမ့်မည်နည်း” တရားတော်ကိုနားထောင်၍ စောင့်ရှောက်မည့် အကြောင်း ပင်လယ်ကို အဘယ်သူကူး၍ငါတို့ထံ ပို့ဆောင်မည်နည်း”။
ဤစကားသည်စိတ်ဝင်စားဖွယ်ကောင်းပါသည်။ ထိုကျမ်းစကားသည် ဧဝံဂေလိတရား ယုံကြည်ခြင်းနှင့်မသက်ဆိုင်။ ပညတ်တရားအကြောင်း ဖြစ်သည်။ ”ပညတ်တရားကျမ်းစာ၌ ရေးထားသော စီရင်ထုံးဖွဲ့တော်မူချက်တို့ကို စောင့်ရှောက်လျှင်၎င်း၊ သင်၏ထာဝရ ဘုရားသခင် ထံတော်သို့ စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ဖြစ်လာလျှင်၎င်း၊ သင်ပြုသောအရာရာ၌ အောင်မည်” ဟု (တရား၃ဝ:၁ဝ)တွင်ရေးထားသည်။ ပညတ်တရားသည် ဖုံးကွယ်စရာမဟုတ်။ လူသည် မိုးကောင်းကင်တက်၍သော်၎င်း၊ ပင်လယ်ရပ်ခြားကူး၍သော၎င်း၊ ပညတ်တရားကိုရှာဖွေနိုင်သည် မဟုတ်။ မိမိတို့ အနီးပတ်ဝန်းကျင်၌သာ ရှိသည်။
ထိုကျမ်းစကားကိုပေါလုက ဧဝံဂေလိတရားဟောပြောရာ၌ထပ်မံ ထုတ်သုံးသည်။ ယုံကြည် ခြင်းသည်ကောင်းကင်ပေါ်သို့တက်ယူရ သည်မဟုတ်။ ခရစ်တော်ကိုလူ့လောကသို့ ခေါ်ဆောင် လာခြင်းမပြုနိုင်ဟုဆိုသည်။ ထိုသို့ပြုနိုင်စွမ်းရှိသည်မဟုတ်။ ခရစ်တော်ဘုရားသည် လူ့လောကသို့ ဆင်းသက်လာရန် သူ့သဘောဖြင့်စီရင်တော်မူခြင်းဖြစ်သည်။
၁ဝ:၇ တမန်တော်ပေါလုက (တရား၃ဝ:၁၃) ကျမ်းပိုဒ်ပါ ”အဘယ်သူ ပင်လယ်ကူး၍ ရှာဖွေမည်နည်း”ဟူသောကျမ်းစကားကို ”အဘယ်သူသည်မရဏာနိုင်ငံသို့ ဆင်းမည်နည်း”ဟု စကားလုံးပြောင်းသုံးထားသည်။ ထိုကျမ်းစကားသည် သင်္ချိုင်းဂူထဲတွင် ခရစ်တော်၏ အလောင်းတော်အား ထူမဖို့အကြောင်းမဟုတ်ပါ။ ထိုသို့လုပ်စရာလည်းအကြောင်းမရှိ။ ခရစ်တော် သည် ဘုန်းတန်ခိုးဖြင့် ရှင်ပြန်ထမြောက်နိုင်သူဖြစ်သည်။ ၁ဝ:၆-ရသည် စိတ်နှလုံးမာကြောသော ယုဒများနားလည်ဖို့ရန်ခရစ်တော်နှင့် ပတ်သက်သည့် သဘောထား ရှင်းပြခြင်းဖြစ်သည်။ ကိုယ်တော်၏ လူ့ဇာတိခံယူခြင်းနှင့်ရှင်ပြန်ထခြင်းကို ပြသခြင်းဖြစ်သည်။ ထိုတရားကို လက်ခံသူသည် ကယ်တင်ခြင်းရရှိသည်။ ဤကျမ်းစကားကို (၁ဝ: ၉-၁ဝ)တွင် ထပ်မံရှင်းပြ ထားပါသည်။
၁ဝ:၈ အကယ်၍လူ့အစွမ်းအစဖြင့်မရနိုင်ကြောင်း မပြောလျှင်သို့မဟုတ် သခင်ဘုရား၏လုပ် ဆောင်ချက်များကိုမပြသလျှင် မည်သို့လုပ်ကြမည်နည်း။
တမန်တော်ပေါလုက (တရား ၃ဝ:၁၄)ကိုကိုးကား၍ ”ဘုရားတော်သည် စောင့်ရှောက်ဘို့ရာ သင်နှင့်အလွန်နီး၏။ သင်၏နှုတ်၌၎င်း၊ သင်၏နှလုံး၌၎င်းရှိ၏” ဟုထပ်မံမိန့်ဆိုထားသည်။ ပေါလု နှင့်အခြားတမန်တော်များသွန်သင်သော သတင်းစကားသည်ယုံကြည်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်း ရရှိသည် ဟူသောဧဝံဂေလိတရားဖြစ်သည်။ သတင်းကောင်းသတင်းမြတ်ဖြစ်သည်။
၁ဝ:၉ ဤနေရာတွင်ပထမဦးစွာ မိမိစိတ်နှလုံးကို အကုန်အစင်ရှင်းလင်းထားရမည်။ ဗက်သ လင်နွားစားခွက်တွင် ဖွားမြင်တော်မူသောသူငယ်တော်ယေရှုသည် ဓမ္မသစ်ကျမ်းမှခရစ်တော် ဖြစ် ကြောင်း ယုံကြည်ဝန်ခံရမည်။
ဒုတိယအချက်အနေဖြင့် ယေရှုခရစ်တော်သည်သေလွန်ပြီးမှ ရှင်ပြန်ထမြောက်တော် မူကြောင်းလက်ခံရမည်။ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းဖြင့် ကယ်တင်ခြင်းတရားပြည့်စုံကြောင်း နားလည်ရမည်။ တန် ခိုးလှုပ်ရှားခြင်းဖြစ်သည်။
သခင်ယေရှုသည် ဘုရားသခင်ဖြစ်၍သေခြင်းမှထမြောက်တော်မူသည်ဟု စိတ်နှလုံးဖြင့်ယုံ ကြည်ရမည့်အပြင်နှုတ်ဖြင့်လည်းဝန်ခံရမည်။ ထိုသို့ယုံကြည်ဝန်ခံခြင်းသည် လူနှင့်ခရစ်တော်အကြား ဆက်နွယ်မှုဖြစ်သည်။ ယုံကြည်ခြင်းဖွဲ့နှောင်မှုဖြစ်သည်။
ယေရှုသည်မည်သူမည်ဝါဖြစ်ကြောင်း မသိဘဲနှင့်ယုံကြည်ရုံမျှဖြင့်ကယ်တင်ခြင်းရနိုင်သလား ဟုမေးကောင်းမေးကြသည်။ ထိုကဲ့သို့သောယုံကြည်ခြင်း မျိုးရှိသည်ဟုသမ္မာကျမ်းစာ ကမသွန်သင် ပါ။ ”ယေရှုကိုကယ်တင်ရှင်အဖြစ်လက်ခံမည်။ သို့သော်ဘုရားသခင်အဖြစ်မထားနိုင်”ဟူသော အရူး စကားမျိုးဖြစ်သည်။ အခြားတဘက်တွင်မူယေရှုခရစ်တော်ကို ကယ်တင်ရှင်အဖြစ်ဝန်ခံသော်လည်း မည်မျှသိကျွမ်းသနည်းဟု မေးစရာရှိနိုင်သည်။ ဘဝတစ်ခုလုံးကိုအရှုံးပေး၍ခရစ်တော်ထံသို့ အကြွင်းမဲ့ ဆက်ကပ်ဆပ်နှံသော ယုံကြည်သူနည်းပါးပါသည်။ ဧဝံဂေလိတရားဟု ဆိုရာတွင်ယုံကြည်ခြင်းသည် ဖြောင့်မတ်ခြင်း၏အခြေခံမဏ္ဍိုင်ဖြစ်သည်။ သို့သော်အပြစ်သားဖြစ်စေ၊ သန့်ရှင်းသူဖြစ်စေသိရှိရန်မှာ ယေရှုခရစ်တော်သည်ယေဟောဝါ ထာဝရဘုရားဖြစ်၍ သဗ္ဗညုတဉာဏ်တေရှင်ဖြစ်သည်။
၁ဝ:၁ဝ စိတ်နှလုံးဖြင့်အကြွင်းမဲ့ယုံကြည်မှသာလျှင် ဖြောင့်မတ်ခြင်းရောက်သည်။ သိရှိဝန်ခံရုံ မျှဖြင့်မလုံလောက်။ နှလုံးသဲပွတ်ကြားမှယုံကြည်ရသည်။ ထိုသို့ယုံကြည်မှသာလျှင် ဖြောင့်မတ်ခြင်း ရရှိ နိုင်သည်။
နှုတ်ဖြင့်ဝန်ခံလျှင်ကယ်တင်ခြင်းရရှိသည်မှာ လူသိရှင်ကြားကယ်တင်ကြောင်းဝန်ခံခြင်း ဖြစ် သည်။ ဝန်ခံမှသာလျှင်ကယ်တင်ခြင်းရရှိသည်မဟုတ်။ ကယ်တင်ခြင်းရရှိ၍ဝန်ခံခြင်းဖြစ်သည်။ ယေရှု ကိုယုံကြည်ကြောင်း၊ အားကိုးကြောင်းသက်သေပြခြင်းဖြစ်သည်။ အကယ်၍တစုံတဦးသည် အမှန်တ ကယ်ယုံကြည်လျှင်တစ်ယောက်တည်းမြုံမနေနိုင်ပါ။ အသစ်တဖန်မွေးလျှင် ငြိမ်ငြိမ်မနေနိုင်တော့ပါ။ ဝမ်းသာပျော်ရွှင်သောကြောင့်အခြားသူများကိုလည်း ပြောပြချင်သည်။ ဝေငှချင်သည်။ ထိုသူများကို လည်းအသစ်တဖန်မွေးဖွားစေချင်သည်။ ခရစ်တော်ကိုဝန်ခံသည်။
ကယ်တင်ခြင်းရရှိသူသည် အခြားသူများကို သက်သေထူရသည်ဟု သမ္မာကျမ်းစာက သွန်သင်ပါသည်။ ထိုကျမ်းစကားနှင့် ပတ်သက်၍ဤသို့ရှိသည်။ Kelly က” အကယ်၍ သခင်ခရစ်တော်ကို နှုတ်ဖြင့်ဝန်ခံခြင်းမရှိလျှင် သခင်ယေရှုပြောသည့် ‘ယုံကြည်ခြင်းရှိသူသည် နှစ်ခြင်းမင်္ဂလာခံယူ၍ ကယ်တင်ခြင်းရရှိသည်’ ဟုဆိုထားသည်။ Denny ကလည်း ဤသို့ထောက်ခံထားသည်။
”ယုံကြည်သောစိတ်ရှိလျှင် ဖြောင့်မတ်ရာသို့ရောက်၍နှုတ်ဖြင့်ဝန်ခံလျှင် ကယ်တင်ခြင်းသို့ ရောက်သည်ဆိုသည်မှာ စကားနှစ်ခွန်းအကြောင်းအရာ နှစ်ခုမဟုတ်ပါ။ အကြောင်းအရာ တခု ကိုပုံစံ နှစ်မျိုးကိုပြဆိုခြင်းသာဖြစ်သည်။
ဤနေရာတွင်မေးစရာရှိပါသည်။ (၁ဝ:၉)တွင်ဝန်ခံခြင်းက ပထမလာ၍ထို့နောက်မှ ယုံကြည် ခြင်းလာပါသည်။ (၁ဝ:၁ဝ)တွင်မူ ယုံကြည်ခြင်းက ဦးစွာလာ၍ဝန်ခံခြင်းကနောက်မှလိုက်လာပါ သည်။ အဘယ်ကြောင့်ထိုသို့ဆန့်ကျင်ဘက်ဖြစ်ရသနည်း။ အပိုဒ်ငယ်(၉)တွင် အဓိကဆိုလိုချက်သည် ဇာတိခံယူပြီးမှရှင်ပြန်ထမြောက်သည့် အကြောင်းဖြစ်သည်။ ဤကျမ်းပိုဒ်တွင်မူဇာတိတော်ဖြစ်စဉ်ကို ထုတ်ဖော်လိုခြင်းဖြစ်သည်။ လူ့ဇာတိခံယူခြင်းဆိုသည်မှာ သခင်ဘုရားကယေရှုဘဝခံယူခြင်းဖြစ် သည်။ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်းဆိုသည်မှာ ဘုရားသခင်ကထမြောက်စေခြင်းဖြစ်သည်။ အငယ်(၁ဝ) သည်အပြစ်သားများ၏ ကယ်တင်ခြင်းရရှိခြင်းသို့ ဦးစားပေးခြင်းဖြစ်သည်။ ပထမဦးစွာယုံကြည်ရ မည်။ ထို့နောက်ကယ်တင်ခြင်းရရှိကြောင်းလူသိရှင်ကြားဝန်ခံရမည်။
၁ဝ:၁၁ ဤကျမ်းသည်(ဟေရှော ၂၈:၁၆)ကိုကိုးကား၍ ”ထိုကျောက်ကိုအမှီပြုသောသူကား အရှက်မရနိုင်”ဟုဆိုသည်။ လူသိရှင်ကြားဝန်ခံရာတွင် ရှက်ကြောက်ကောင်းရှက်ကြောက်မည်။ သို့သော်တရားသဘောရဆိုလျှင် ထိုကဲ့သို့မဟုတ်။ ကိုယ်တော်ကိုဝန်ခံခြင်းသည် ကောင်းကင် နိုင်ငံတွင် မိမိတို့အားယေရှုကဝန်ခံမည်ဖြစ်သည်။ ယုံကြည်သူ၏မျှော်လင့်ချက်သည် ဘယ်သောအခါ မှ အားငယ် မျက်နှာပျက်ဖွယ်ရာ မရှိနိုင်။
မည်သူမဆိုဟူသောစကားသည် ခရစ်တော်နောက်သို့လိုက်သော ယုဒလူမျိုးဖြစ်စေ တပါး အမျိုးသားဖြစ်စေအကြုံးဝင်သည်။
၁ဝ:၁၂ ယုဒလူမျိုးဖြစ်စေ၊ တပါးအမျိုးသားဖြစ်စေကယ်တင်ခြင်းလိုအပ်ပုံမှာ အတူတူဖြစ် ကြောင်း(ရော၃:၂၃)တွင် သိထားပြီးဖြစ်သည်။ ထို့ထက်ပြောရလျှင်လောကသားအားလုံး အကြုံးဝင် သည်။ လူလူချင်းတွင်ထူးခြားမှုမရှိပါ။ ဘုရားသခင်သည်လူသားအားလုံး၏ အရှင်သခင်ဖြစ်သည်။ ယုံ ကြည်သူတိုင်းသို့ကျေးဇူးတော်နှင့်ကရုဏာတော်ကို အညီအမျှခံစားစေပါသည်။
၁ဝ:၁၃ ဧဝံဂေလိသတင်းကောင်းသည် တကမ္ဘာလုံးနှင့်သက်ဆိုင်ကြောင်း(ယော၁၂:၃၂)ကို ကိုးကားသည်။ လှည်းနေလှေအောင်း၊ မြင်းဇောင်းမကျန် ”ယေရှုခရစ်တော်၏ နာမတော်က ခေါ်သူတိုင်း ကယ်တင်ခြင်းရရှိကြသည်” ဟုဆိုသည်။ ယေရှုနာမတော်တွင် ယေရှုကိုယ်တော်တိုင် ပါရှိသည်။
၁ဝ:၁၄ ဧဝံဂေလိတရားသည် တကမ္ဘာလုံးသို့ပျံ့နှံ့ရမည်။ ထိုသူများသည် ဧဝံဂေလိသတင်းစ ကားကိုမကြားဘူလျှင် ကယ်တင်ခြင်းမည်သို့ရရှိမည်နည်း။ သို့ကြောင့်သာသနာပြုခြင်း အားသွန်ခွန် စိုက်ကြိုးပမ်းလုပ်ဆောင်ရန်လိုအပ်ပါသည်။
”မည်ကဲ့သို့ကိုယ်တော်ထံသို့”မည်ကဲ့သို့ယုံကြည်နိုင်” ”မည်ကဲ့သို့စကားလုံး(၃)ခါသုံးထားသည်။ ကယ်တင်ခြင်းမည်ကဲ့သို့ရရှိနိုင်မည်နည်း။ ရရှိသည့် နည်းလမ်း အစီအစဉ်ကို ပြောပြပါမည်။
-ဘုရားသခင်ကအစေခံများကိုစေလွှတ်သည်။
-ကယ်တင်ခြင်းသတင်းကောင်းဟောပြောသည်။
-အပြစ်သားများ၏ဘုရားရှင်၏ ဖိတ်ခေါ်သံကြားကြသည်။
-ဖိတ်ခေါ်သံကြားသူအချို့ကယုံကြည်ကြသည်။
-ယုံကြည်သူများသည် ဘုရားထံတော်သို့ရောက်လာကြသည်။
-ဘုရားထံရောက်ရှိသူများသည် ကယ်တင်ခြင်းရရှိကြသည်။
ဤနည်းလမ်းများသည် ”ဘုရားသခင်သွန်သင်သောနည်းလမ်းများဖြင့်သည်” ဟု Hodge ကဆိုသည်။ ကမ္ဘာလုံးတိုင်အောင်ဧဝံဂေလိတရား ရောက်ရှိပျံ့နှံ့စေချင်သည်။ ခရစ်ယာန်သာသနာပြု လုပ်ငန်း၏လုပ်ငန်းစဉ်အဆင့်ဆင့်ဖြစ်သည်။ ပေါလုသည် ဤနည်းလမ်းစဉ်အတိုင်းတပါး အမျိုးသား များအကြားတွင် သာသနာပြုခဲ့သည်။
၁ဝ:၁၅ ဘုရားသခင်က ထိုသတင်းကောင်းကိုပြောကြားဖို့ လူလွှတ်ပါသည်။ ထိုသူများမှာယုံ ကြည်သူများဖြစ်ပါသည်။ ကဲ့ ဘယ်နှင့်ရှိစ။ ယုံကြည်သူညီအစ်ကိုများ ”ဟေရှာ ၅၂းရ တွင်”ကယ်တင် ခြင်းကောင်းကျိုးချမ်းသာ၏ ဝမ်းမြောက်စရာသတင်းကို ကြားပြောသောသူ၊ ဇိအုန်သားတို့၏ခြေတို့ သည်တောင်ပေါ်မှာအလွန် တင့်တယ်လှပေစွ” ဟုဆိုထားသည်။ လွန်ခဲ့သောနှစ်ပေါင်းနှစ်ထောင်ခန့်က ကျမ်းပိုဒ်ကိုကိုးကား၍ ဤကျမ်းပိုဒ်တွင်ပြန်လည်ဖော်ပြသည်။ ယခုလှပသောခြေထောက်ပိုင်ရှင်များ သည်လျှောက်လှမ်းမှသာကျက်သရေတင့်တယ်သည်။ ပျောက်ဆုံးသူ၊ သေသူများထံသို့လျှောက်လှမ်း ကြပါစို့။
၁ဝ:၁၆ သို့သော်လည်း ပေါလုဟောကြားသောဧဝံသတင်းကောင်းကို ဣသရေလများမယုံ ကြည်ကြပါ။ လက်မခံကြပါ။ ထိုကဲ့သို့ပင်ပရောဖက်ဟေရှာယကလည်း ”ငါတို့ဟောပြောသော သတင်း စကားကိုအဘယ်သူယုံသနည်း” (ဟော၅၃း၁) ဟုညည်းညူဘူးသည်။ မှန်ပါသည်။ လူအများကမယုံ ကြည်ကြပါ။ မေရှိယသခင်ဘုရားသခင် ပထမကြွလာစဉ်ကဘုရားရှင်ကို တုံ့ပြန် အဖြေစကားပေးသူ များသည်လူနည်းစုသာဖြစ်ပါသည်။
၁ဝ:၁၇ ဟေရှာယကျမ်းတွင် ပရောဖက်ပြုချက်များဖြင့် မေရှိယ၏သတင်းစကားကိုကိုးကား ၍ယုံကြည်ခြင်းသည်ကြားနာခြင်းမှလာသည်၊ ကြားနာခြင်းသည်ဘုရားရှင်၏ နှုတ်ကပတ်တော် ဖြစ်ရသည်ဟုဆိုသည်ယုံကြည်ခြင်းသည် သခင်ယေရှုခရစ်တော်အကြောင်း ဟောပြောခြင်း ပေအက္ခရာပေါ် ရေးမှတ်ထားသောနှုတ်ကပတ်တော် ဖတ်ရှုခြင်းဖြင့်အစပြုပါသည်။
သို့သော်နားဖြင့်ကြားရုံမျှနှင့် မလုံလောက်ပါ။ စိတ်နှလုံးတံခါးကိုဖွင့် နားကိုစွင့်၍လိုချင်စိတ် ဖြင့်မြေဝယ်မကျ နားစိုက်ထောင်ရမည်။ ထိုသို့လိုချင်စိတ်ရှိမှသာလျှင် သမ္မာတရား၏စကားလုံးကို မှတ်မိနိုင်မည်ယုံကြည်နိုင်မည်။ ကြားနားခြင်းဆိုသည်မှာ နားသောတအာရုံဖြင့်ကြားရုံသက်သက်မ ဟုတ်။ စိတ်နှလုံးသားထဲတွင်ဆင်ခြင်စွဲမှတ်ခြင်းလည်း ပါဝင်သည်။ ဖတ်ရှုခြင်းလည်းပါဝင်သည်။ ကြားနားခြင်း၊ ဖတ်ရှုခြင်းနှစ်ခုစလုံးပါဝင်သည်။
၁ဝ:၁၈ ထိုသို့ကြားသိဖတ်ရှုပါလျက် နှင့်မည်သည့်အခက်အခဲအတားအဆီး ရှိပါသေးသ နည်း။ ယုဒလူမျိုးနှင့်တပါးအမျိုးသားနှစ်မျိုးစလုံးတို့ ဧဝံဂေလိသတင်းကောင်း ဟောပြောခဲ့ကြပြီ မဟုတ်လား။ မှန်ပါသည်။ ထိုလူမျိုးများသို့ ဟောကြားခဲ့ပြီးပါပြီ။ လုပ်ဆောင်ခဲ့ပြီးကြောင်းကိုဆာလံ ကျမ်းကိုကိုးကား၍ ဤသို့ဆိုပါသည်။
”နှုတ်ကပတ်တော် ဟောပြောသံသည်ကမ္ဘာမြေတဝှမ်းလုံးတွင် ပျံ့နှံ့၏တရားစကားများသည် လည်းကမ္ဘာအစွန်အဖျားတိုင်အောင်ရောက်ရှိလေပြီ”
သို့သော်အံ့ဩဖွယ်ကောင်းသည်မှာ ဤဆာလံ၁၉ကျမ်းပိုဒ်သည်ဧဝံဂေလိသတင်းအကြောင်း မဟုတ်။ နေကြယ်၊လအစရှိသောဂြိုလ်နက္ခတ်များက ဘုရားသခင်၏ဘုန်းခိုးသက်သေခံ ကြသည့်အ ကြောင်းဖြစ်သည်။ ထိုစကားကိုပေါလုက ယူသုံးခြင်းဖြစ်သည်။ သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်သည် ဓမ္မဟောင်းကျမ်းပိုဒ်ကိုလည်း ထင်ဟပ်ပေးသူဖြစ်၍နောက်တဖန် ထပ်မံထုတ်ဖော်ရန်လိုအပ်သော ကြောင့်ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် ရေးသားခိုင်းခြင်းဖြစ်သည်။
၁ဝ:၁၉ ဘုရားသခင်ကအဓိကရွေးကောက်ထားသော ဣသရေလလူမျိုးကဧဝံဂေလိတရားကို ငြင်းပယ်ခြင်းနှင့်ထိုသို့ဣသရေလများက ငြင်းပယ်သောကြောင့် တပါးအမျိုးသားအား ခေါ်ယူခြင်း သည် အံ့အားသင့်စရာမဟုတ်ပါ ထိုအကြောင်းကိုယုဒများ၏လက်စွဲကျမ်း၌ အတိအကျပါရှိ ပြီးဖြစ်သည်။ ”အချည်းနှီးသောအရာအားဖြင့် ငါ့အမျက်ကိုနှိုးဆော်ကြပြီ။ မရေရာသောလူမျိုးဖြင့် သူတို့သည် ငြူစူသောစိတ်ရှိစေခြင်းငှာ၎င်းငါပြုမည်” (တရာ ၃၂:၂၁) ဟုရှေးပဝေသဏီကတည်းက ကျမ်းစကားရှိထား ပါသည်။
၁ဝ:၂ဝ ထိုထက်ပြောရလျှင်ဟေရှာယ၏ ဖက်ပြုချက်သည် ပီပြင်ပြတ်သားသည်။ မရှာသော သူကတွေ့ရမည်ဟုဆိုသည်။ ထိုကျမ်းစကားသည် တပါးအမျိုးသားကိုရည်ညွန်းခြင်းဖြစ်သည်။ (ဟေရှာ၆၅:၁) တွင်”ငါကိုမရှာသောသူသည် ငါ့ကိုတွေ့ကြပြီ” ဟုဆိုထားသည်။ တပါးအမျိုးသားများ သည်ဘုရားသခင်ကိုအထူးတလည်ရှာဖွေသူများ မဟုတ်။ ရုပ်တုဆင်းတုများအကြားထဲ၌အိမ်ကျယ် များဖြစ်သည်။ နွားခြေ ရာခွက်ထဲမှဖားသူငယ်များဖြစ်သည် ဧဝံဂေလိသတင်းကောင်း ကြားသိသော အခါအများစုသည် နှိုးထကုန်သည်။ အသံတော်တုံ့ပြန်ဖြေပေးသူများသည်။ ယုဒများထက် ပိုများသည်။
၁ဝ:၂၁ ထိုသို့တပါးအမျိုးသားများက ဘုရားသခင်ထံတော်သို့ စုရုံးရောက်ရှိ လာကြသော်လည်း ဘုရားသခင်သည် ရွေးကောက်ထားသော လူမျိုးတော်အား ဥပေက္ခာမပြုနိုင် သံယောဇဉ်တိကနဲမဖြတ်တောက်နိုင်။ မနာခံ။ ငြင်းပယ်နေသည့်ကြားမှပင် ယုဒလူမျိုးအား လက်ကမ်းလျက် ရှိသည်။