ရှင်မဿဲခရစ်ဝင် ၂
၂။ မေရှိယသခင်၏ ငယ်စဉ်တောင်ကျေးသက်တော်စဉ် (အခန်း ၂)
(က) ပညာရှိများရှိခိုးရန်ရောက်ရှိလာခြင်း (၂:၁–၁၂)
၂:၁-၂ ခရစ်တော်ဘုရားဖွားမြင်တော်မူရာတွင် ပြဿနာပေါင်းစုံ ဝိုင်းအုံနေကြောင်း တွေ့ရ သည်။ ဗက်လင်နွားတင်းကုပ်တွင် ယောသပ်နှင့် မာရိတည်းခိုနေစဉ် ဟေရုဒ်မင်းက ယေရှုကို လုပ်ကြံရန် ကြိုးပမ်းခဲ့သည်။ အပိုဒ်ငယ် ၁၁တွင် ပညာရှိများက ယေရှုအား အိမ်တွင်သွားရောက်ဖူးမျှော်သည်ဟုဆို သည်။ ဟေရုဒ်က (၂)နှစ် အရွယ်အောက် သားယောကျာ်းများအားအကုန်သတ်ခိုင်းသည် (ငယ် ၁၆)။ ထိုသို့ခို်င်းခြင်းမှာ သခင်ယေရှုမလွတ်စေရန် သက်တူရွယ်တူအားလုံး သတ်ခို်င်းခြင်းဖြစ်သည်။
ဟေရုဒ်သည် ဧသောမျိုးရိုးမှ ပေါက်ဖွားလာသူဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သွေးသားဗီဇသမိုင်း ကြောင်းအရ ယုဒလူမျိုးအား တမာနှင့် ထန်းလျက် လက်ဖက်နှင့် မဲဇလီလုပ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ယုဒဘာသာ သို့ပြောင်းလဲသူဖြစ်သော်လည်း နိုင်ငံရေးဖက်သို့ ပြောင်းလဲသူဖြစ်သည်။ အရှေ့အရပ်မှ ပညာရှိများသည် ယုဒရှင်ဘုရင်အား ရှာဖွေရင်း ရောက်ရှိလာကြသည် ဤပညာရှိများသည် ရုပ်တုကိုးကွယ်သူ ပုရောဟိတ်၊ သဘာဝတ္တိပညာရှင်များဖြစ်ပုံရသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် အသိဉာဏ်ပညာရှိသူများဖြစ်ပြီး၊ ရှင်ဘုရင် များက မကြာခဏခေါ်ယူသော အခါတော်ပေးများဖြစ်သည်။ မည်သည့် တိုင်းပြည်မှလာသည်ဟုအတိအ ကျမသိရပါ။ ဘယ်နှစ်ယောက်ဖြစ်၍ မည်မျှာကြာကြာ သွားလာသည်ကိုလည်း မသိရပါ။
အရှေ့အရပ်မှ ကြယ်က ရှင်ဘုရင် မွေးဖွားရာနေရာသိုပ ထိုပညာရှိများအား ဦးဆောင်ခေါ် ယူသွားသည်။ ဓမ္မဟောင်းမှ ပရောဖက်ပြုချက်များကိုလည်း သိရှိနှံစပ်ကြပုံရသည်။ “ကြယ်တလုံးသည် ယာကုပ်အမျိုး၌ပေါ်ထွန်း၍ ရာဇလှံတံသည် ဣသရေလအမျိုး၌ထင်ရှားလိမ့်မည်” (တော ၂၄:ရ ) ဟူသော ဗာလမ်၏ ပရောဖက်ပြုချက်ကို သိကြပုံရသည်။ ဒံ ၉:၂၄-၂၅တွင် ဖော်ပြသော “အနာဂတ်ဗျာဒိတ်တော်တို့ ကို တံဆိပ်ခတ်နှိပ်၍ အလွနသန့်ှင်းသော အရပ်ဌာနကို လိမ်းစေခြင်းငှာသိတင်းခုနှစ်ဆယ်ကို သင်တို့၏ အမျိုးသားချင်းအဘို့နှင့် သင်၏ သန့်ရှင်းသော မြို့အဘို့ ဆုံးဖြတ်ခြင်းရှိ၏” ဟုခရစ်တော်ကြွလာမည့်ပရော ဖက်ပြုချက်နှင့် ပတ်သက်ချင်ပတ်သက်နေမည်။ မည်သို့ပင်ဖြစ်စေ သာမန်လူများထက်ထူးခြားလွန်ကဲမည့် အသိဉာဏ်ပညာရှိကြသည်မှာ သေချာသည်။
ထိုကြယ်နှင့်ပတ်သက်၍ အချက်ကျကျရှင်ပြချက်ရှိပါသည်။ အချို့က နက္ခတ္တဗေဒပညာဖြစ် သည်ဟုဆိုသည်။ သို့သော် ဤကြယ်သည် ပုံမှန်ကြယ်မဟုတ်။ ပညာရှိများကို ရှေ့မှဦးဆောင်ခေါ်ဆောင် သော လမ်ပြကြယ်ဖြစ်သည်။ ယေရုရှလင်မှ သူငယ်တော်ယေရှုရှိရာ ဗက်လင်သို့ (ငယ် ၉) ခေါ်ဆောင် သွားသည်။ ဗက်လင်ရောက်သောအခါ ရှေ့သို့မသွား။ ရပ်တန့်နေသည်။ အံ့ဩကုန်နိုင်ဘွယ်ဖြစ်သည်။
၂:၃ ယုဒရှင်ဘုရင်ဖြစ်လာမည့် ကလေးဖွားမြင်သည့် သတင်းကြားလျှင် ဟေရုဒ်မင်းကြီး သည် စိတ်ပူပန်သောက ရောက်သည်။ သူငယ်တော်ကြောင့် ရာဇပလ္လင်လှုပ်နေသည်။ ယေရုရှလင်မြို့သူ မြို့သားများသည် လည်းစိုးရိမ်ကြသည်။ ယေရုရှလင်အတွက် မင်္ဂလာသတင်းကို ရောမအာဏာပိုင်များက မုန်းတီးကြသည်။
၂:၄-၆ ဟေရုဒ်မင်းက ယုဒဘာသာရေးခေါင်းဆောင်းများကို စုစည်း၍ ခရစ်တော်ဖွားမြင် သည့် နေရာကိုလိုက်ရှာခိုင်းသည်။ ထိုသူများမှာ လည်းယဇ်ပုရောဟိတ်ကြီး၏ မိသားစုဝင်များဖြစ်သည်။ မင်းတိုင်ပင်အမတ်များနှင့်မိသားစုဝင်များဖြစ်သည်။ မင်တိုင်ပင်အမတ်များနှင့် တိုင်ပင်ဆွေးနွေးကြသည်။ ပရောဖက်တပါးက မိက္ခာ ၅:၂ တွင် ယုဒကြည်မှ ဗက်လင်သည် ဘုရင့်မွေးရပ်မြေဖြစ်သည်ဟု ဟောကိန်းချခဲ့ကြောင်းတင်ပြသည် ပရောဖက်မိက္ခာက “ဧဖရသဗက်လင်” ဟုဆိုထားသည်။ ထိုခေတ်အခါ တွင် ပါလက်စတိုင်း၌ တစ်ခုမက အခြားဗက်လင်မြို့လည်းရှိဟန်တူသည်။ ထို့ကြောင့် တိကျသေချာစွာ ဧဖရသဗက်လင်ဟုဆိုသည်။
၂:၇-၈ ဟေရုဒ်ဘုရင်သည် အရှေ့မှလာသော မာဂုပညာရှိများအား ထိုကြယ်ပေါ်ထွန်း သောနေရာကို စေ့စေ့မေးမြန်းလိုက်သည်။ ထိုသို့မေးမြန်းခြင်းမှာ သဘောရိုးဖြင့် သိလို၍ မဟုတ်ဘဲသူငယ် တော်အားအကောက်ကြံခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် မာဂုပညာရှိများအား ထိုသူငယ်ကို တွေ့အောင်ရှာကြ၍ သူ့ကိုလည်းပြန်လည်သတင်းပို့ဖို့ မှာကြားလိုက်သည်။
၂:၉ ပညာရှိများ ဟေရုဒ်ထံမှ ပြန်ထွက်သော အခါ အရှေ့ကြယ်ကြီးက ပြန်လည်ပေါ်ထွန်း လမ်းပြသည်။ ထိုကျမ်းစကားအရ ကြယ်သည် တစိုက်မတ်မတ် လမ်းမပြကြောင်းသိရသည်။ ဟေရုဒ်မင်း ထံရောက်ရှိချိန်တွင် ကြယ်ပျောက်နေသည်။ ယခုပြန်လည်ပေါ်ထွန်းပြီး သူငယ်တော်ဖွားမြင်သည့် နေရာသို့ လမ်းပြပို့ဆောင်သည်။
၂:၁ဝ ထိုပုပ္ပကြယ်ကြီးကို ပြန်မြင်ကြသောအခါ ပညာရှိမင်းများသည် အလွန်ဝမ်းမြောက် ရွှင်လန်းကြသည်။ ဤတပါးအမျိုးသားများသည် ခရစ်တော်၏ လူများဖြစ်သည်။ ဟေရုဒ်ကလုပ်ကြံဖို့ ယဇ် ပုရောဟိတ်များနှင့် ကျမ်းတတ်ပုဂ္ဂိုလ်များ၊ ပယောဂက တမှောင့် ၊ ယေရုရှလင်သားများက ခြောက်ခြား လျက်၊ မေရှိယသခင်အား ပုံစံအမျိုးမျိုးဖြင့် ကြိုဆိုကြသည်။
၂:၁၁ အိမ်ထဲသို့ဝင်ကြသောအခါ သူငယ်တော် နှင့်မယ်တော်ကို တွေ့မြင်ကြသည်။ ဒူထောက်ပြပ်ဝပ်ကိုးကွယ်ကြသည်။ လောဗန်၊ မုရန်နှင့် ရွှေများကို ဆက်ကပ်ပူဇော်ကြသည်။ “ယေရှုနှင့် မယ်တော်ကို တွေ့မြင်ကြသည်”ဟု သူငယ်တော်ကို ရှေ့ကဖော်ပြသည်ကို သတိပြုပါ။ သာမန်အားဖြင့် မိခင်ကို ရှေ့ကဖော်ပြလေ့ရှိသော်လည်း ဤနေရာတွင် ကလေးကို ရှေ့မှ ဖော်ပြသည်မှာ ထူးခြားသည် (ငယ် ၁၃၊၁၄၊ ၂၀၊ ၂၁ ကိုလည်းကြည့်ပါ)။ ပညာရှိများသည် မာရိနှင့် ယောသပ်ကိုသာ ရှိခိုးသည်။ (ဤနေရာတွင်သာ မဖော်ပြသည်မဟုတ်ပါ)။
ယူဆောင်လာသောရတနာများသည် သူ့အကြောင်းနှင့်သူ အဓိပ္ပါယ်ရှိသည်။ ရွှေသည် ဘုန်းတန်ခိုးနှင့် ဇာတိတော်မြင့်မြတ်၊ တောက်ပခြင်းဖြစ်သည်။ လောဗန်ရေမွှေးသည် မှဲ့တပေါက်ဘဝစွန်း၊ ခြောက်ပြစ်ကင်းသဲလဲစင်အသက်တာကို ဖော်ပြသည်။ မုရန်သည် အပင်ပေါက်ငယ်ဖြစ်သည်။ လောက သားများ၏ အပြစ်ကို ဆင်းရဲကြပ်တည်းစွာ ခံစားရမည့် လက္ခဏာဖြစ်သည်။ တစ်ပါးအမျိုးသားများထံမှ ဆုလက်ဆောင်ရယူခြင်းသည် ဘာသာစကားအမျိုးမျိုးပြောသောသူများက ကိုးကွယ်မည့်အကြောင်းဖြစ် သည်။ ဟေရှာ ၆၀:၆တွင် “ရွှေနှင့်လောဗန်ကို ဆောင်ခဲ့၍ ထာဝရဘုရား၏ ဂုဏ်ကျေးဇူးတော်တို့ကို ဝမ်း မြောက်စွာချီးမွမ်းကြလိမ့်မည်” ဟုဆိုထားသည်။ ထိုကျမ်းပိုဒ်တွင် အဘယ်ကြောင့် မုရန် မပါသနည်း။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဟေရှာယကျမ်းသည် ခရစ်တော်ဘုရား ဘုန်းတန်ခိုးဖြင့် ဒုတိယအကြိမ်ကြွလာ ခြင်းကို ဖော်ညွန်းခြင်းဖြစ်သည်။ ဒုတိယအကြိမ်ကြွလာခြင်းကို ဖော်ညွန်းခြင်းဖြစ်သည်။ ဒုတိယအကြိမ် ကြွလာခြင်းတွင် မုရန်သင်္ကေတဖြစ်သောကြောင့် မုရန်ပါရှိခြင်းဖြစ်သည်။ ရှင်မဿဲကျမ်းသည် သခင်ယေရှု ဆင်းရဲဒုက္ခခံခြင်းကို ရည်ညွန်း၍ ဟေရှာယကျမ်းသည် ဘုန်းတန်ခိုးဖြင့်ကြွလာမည့်အကြောင်းရည်စူးသည်။
၂:၁၂ ပညာရှိများကိုဟေရုဒ်ထံပြန်မသွားဖို့ ဝိညာဉ်တော်က အိမ်မက်ဖြင့် သတိပေးလိုက် သည်။ ထုို့ကြောင့် အသွားတလမ်း၊ အပြန်တလမ်းဖြင့် အိမ်ပြန်ကြသည်။ ခရစ်တော်နှင့် ထိတွေ့သူတိုင်း သည် အလာလမ်းနှင့် အပြန်လမ်းမတူနိုင်ပါ။ စိတ်နှလုံးအကြွင်းမဲ့ဖြင့် ဆည်းကပ်တွေ့ဆုံသူတိုင်း ဘဝတခု လုံးပြောင်းလဲသည်။
(ခ) ယောသပ်၊ မာရိနှင့် ယေရှုတို့ အဲဂုတ္ထုသို့ထွက်ပြေးခြင်း (၂:၁၃–၁၅)
၂:၁၃-၁၄ မွေးဖွားစဉ်မှ သေသည့်တိုင်အောင်သေခြင်းတရားနှင့် အမြဲရင်ဆိုင်နေရသည်။ သေဖို့မွေးဖွားလာခြင်းနှင့် တူပေသည်။ သို့သော် ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်နှင့် အညီအမှုတော်မပြီးအချင်း သေကံမရောက်သက်မပျောက်ပါ။ ဘုရားသခင်၏ကောင်းကင်တမန်သည် မိသားစုများနှင့် အတူအဲဂုတ္ထု ပြည်သို့ ထွက်ပြေးကြရန် ယောသပ်အား အိပ်မက်ပေးသည်။ ဟေရုဒ်မင်းက သူငယ်တော်အားဖျက်ဆီးဖို့ ပြင်ဆင်နေပြီ။ ယောသပ်၏ မိသားစုသည် ဟေရုဒ်၏အမျက်ဒေါသရှနေပြီ။ မည်မျှကြာအောင်တိမ်းရှောင် ပုန်းအောင်းရမည်ကို မသိရပါ။ သို့သော် ဟေရုဒ်မင်းကွယ်လွန်သောအခါ ထိုဘေးရန်ကင်းငြိမ်းသွားသည်။
၂:၁၅ ဤနေရာတွင် ဓမ္မဟောင်းအခြားပရောဖက်ပြုချက်ရှိသည်။ “ဣသရေလသည် အ သက်ငယ်သောအခါ ငါသည်ချစ်၍ ငါ့သားကို အဲဂုတ္ထုပြည်မှာ ခေါ်ခဲ့ပြီ (ဟော ၁၁:၁)။ ဤကျမ်းစကားအရ ဣသရေလလူမျိုးအား အဲဂုတ္ထုပြည်မှ ရွေးထုတ်သည်ဟုအနက်ရသည်။ သို့သော်လည်း အဓိပ္ပါယ်နှစ်ခွရှိ သည်။ မေရှိယသမိုင်းဖြစ်စဉ်နှင့်လည်း ကိုက်ညီသည်။မေရှိယ သခင်ဘုရားအဲဂုတ္ထုမှ ဣသရေလပြည်သို့ ပြန်သွားခြင်းက ကျမ်းစာပိုမိုပြည့်စုံစေပါသည်။
ကိုယ်တော်ဘုရားသည် ဖြောင့်မတ်ခြင်းနှင့် အတူ စိုးစံသောအခါ အဲဂုတ္ထုပြည်သည်လည်း ကောင်းကြီးမင်္ဂလာခံစားရသောတိုင်းပြည်တပါးဖြစ်လာမည် (ဟေရှာ ၁၉:၂၁-၂၅၊ ဇေ ၃:၉၊ ၁၀၊ ဆာ ၆၈:၃)။ ဣသရေလနှင့် တလောကလုံးရန်ဖက်ဖြစ်နေသော ထိုလူမျိုးသည် ဘုရားသခင်၏မျက်နှာတော်ကို မည်သို့ဖူးမြင်ခွင့် ရကြမည်နည်း။ ခရစ်တော် ဘုရားအား နေရာပေးခဲ့ခြင်းသည် ကောင်းကြီးခံစားဖို့ တုံကင် ရယူခြင်းမဖြစ်နိုင်ဘူလား။
(ဂ) ဗက်လင်ကလေးသူငယ်များအစုလိုက် အပြုံလိုက် ဟေရုဒ်သတ်ဖြတ်ခြင်း (၂:၁၆–၁၈)
၂:၁၆ ရောက်ချိန်တန်၍ ပြန်မရောက်ကြသည့်အခါ ပညာရှိများ၏ လိမ်ညာခြင်းခံလို်က်ရပြီ ဟုဟေရုဒ်သိရှိသဖြင့် အမျက်ဒေါသ ဟုန်းဟုန်း တောက်သည်။ ထို့ကြောင့် ဗက်လင်နှင့် အနီးဝန်းကျင်ဒေ သရှိ အသက်(၂)နှစ်အောက်သူငယ်များအား အကုန်သုတ်သင်ရှင်းလင်းခိုင်းသည်။ မည်မျှသတ်ဖြစ်သည် ကို မသိရပါ။ တယောက်ကမူ (၂၆)ယောက် ဟုဆိုသည်။ ရာဂဏန်းမကဖြစ်တန်ရာသည်။
၂:၁၇-၁၈ ပရောဖက်ယေရမိ ဟောကြားခဲ့သည့်အတိုင်း အသတ်ခံရသော ရင်းသွေးငယ် များအတွက်ငိုကြွေးမြည်တမ်းခြင်း အတောမသတ်နိုင်အောင်ပေါ်ထွန်းလာသည်။
“ထာဝရဘုရားမိန့်တော်မူသည်ကား ရာမအရပ်၌ သည်းစွာသော ငိုကြွေးခြင်းအသံကြားရ၍ ရာစေလသည် မိမိသားတို့မရှိသောကြောင့် ငို၍ စိတ်မပြေနိုင်” (ယေ ၃၁:၁၅)
ဤပရောဖက်ပြုချက်တွင် ရာစေလသည် ဣသရေလအမျိုးကို ကိုယ်စားပြုသည်။ ဣသရေ လတို့၏ ရှိုက်ကြီးလှိုက်ဖို့ ငိုကြွေးခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ ရာမဆိုသည်မှာ ဗက်လင်အနီး ကလေးအလောင်း များ သင်္ဂြိုရာမြေယာဖြစ်သည်။ ကလေးများ၏ မိဘများဝမ်းနည်း ငိုကြွေးခြင်းကို ခေါ်ဆောင်သည်။ ဤသို့ ဆိုးသွမ်းသောင်းကျန်းသော်လည်း ဟေရုဒ်သည် ရည်မှန်းချက်မအောင်မြင်။ လူအများ၏ မျက်ရည်ပေါက် ကြီးငယ်များကိုသာ ဖြစ်စေခဲ့သည်။
(ဃ) ယောသပ်၊ မာရိနှင့် ယေရှုတို့ နာဇရက်တွင်နေသားကျခြင်း (၂:၁၉-၂၃)
၂:၁၉-၂၃ ဟေရုဒ်ကွယ်လွန်ပြီးသောအခါ ဘုရားသခင်၏ ကောင်းကင်တမန်က ယောသပ် ယုဒပြည်ပြန်သွားဖို့ တဖန်သတင်းပေးလိုက်သည်။ ဣသရေလမြေသို့ ခြေချမိချိန်ဟေရုဒ်၏နေရာ၌ သားတော် အာခေလက ဖခင်အရိုက်အရာဆက်ခံ၍ ယုဒပြည်ကို အုပ်စိုးကြောင်း၊ ကြားသိသည်။ နယ်မြေ ဒေသအခြေအနေစိတ်ချယုံကြည်မှုမရှိသေး။ အိပ်မက်ထပ်မံရရှိသည့် အတိုင်း မြောက်ဘက်ဒေသရှိ ဂါလိ လဲပြည်နာဇနက်သို့ ဆက်သွားကြသည်။
ဤအခန်း၏စတုတ္ထအကြိမ်မြောက် ကျမ်းစာပြည့်စုံခြင်းဖြစ်သည်။ ပရောဖက်ပြုသူ၏ အ မည်နာမကို မဖေါ်ပြပါ။ သို့သော် နာဇရက်လူဟူ၍ ပရောဖက်ပြုချက်ရှိခဲ့သည်ဟုေ၏ဆိုသော်လည်း ဤပရောဖက်ပြုချက်ကို ဓမ္မဟောင်းကျမ်းတွင် အတအကျမတွေ့ရပါ။ ဟေရှာ ၁၁း၁ပါ “ယေရှဲအမျိုးအငုတ် ၌အတက်ပေါက်လိမ့်မည် သူ၏အမြစ်တို့တွင် အညွန့်သည် အသီးသီးလိမ့်မည်”။ ဟူသောကျမ်းပိုဒ်ကို ရည်ညွန်းခြင်းဖြစ်မည်ဟုကျမ်းစာပညာရှင်များကဆိုကြသည်။ ဟေဗြဲဝေါဟာရ netzer ကိုဘာသာပြန်ဆို ထားသော rod ဒုတ်၊ အငုတ်သည် အပြစ်ပေါက်ရိုးမရှိပါ။ နာဇရက်သားဆိုသည်မှာ နာဇရက်တွင်နေထိုင် ဘူးသူကိုဆိုလိုခြင်းဖြစ်သည်။ ထို့အကြောင်းကို နာသန်နေလက “နာဇာရက်မြို့ကကောင်းသောအရာတစုံ တခုမျှ ထွက်နိုင်သလော” ဟုအတိတ်စာဟောင်းပမာ မေးခွန်းပြုခဲ့သည်။(ယော ၁:၄၇)။ အခွံအကာသည် အရေးမကြီးဟု ဆိုနိုင်သော်လည်း မှီတင်းနေထိုင်ရာ အရပ်ကို ပစ်ပယ်၍ မရပါ။ ထို့ကြောင့် အပိုဒ်ငယ် ၂၄ တွင်ဖေါ်ပြသော နာဇရက်လူဟုခေါ်ရမည် ဟူသောစကားသည် ကျမ်းစာပြည့်စုံချက်ဖြစ်သည် ပေရောဖက် ပြုချက်အပြည့်အဝမတွေ့ရသော်လည်း သူတပါးမျက်နှာလွှဲခြင်းခံရသူ၊ မထေမဲ့မြင်ပြုခြင်းခံရသူ၊ (ဟေရှာ ၅၃:၃) အတိုင်းဖြစ်သည်။ ဆာ၊ ၂၂:၆ တွင်လည်း “အကျွန်ုပ်သည် လူမဟုတ်၊ ပိုးကောင်မျှသာဖြစ်၏” ဟုဆိုထားသည်။ အတိအကျ ပရောဖက်ကျမ်း မတွေ့ရသော်လည်း ဖေါ်ပြပါကျမ်းချက်များသည် ရည်ညွန်း ကျမ်းများမဟုတ်ဟု မငြင်းသာပါ။
အံ့ဩဖွယ်ရာကောင်းသည်မှာ ဘုန်းတန်ခိုးရှင်ဘုရားသခင် ကမ္ဘာမြေသို့ ကြွလာသောအခါ ထိုကဲ့သို့နာမည်ပြောင်များဖြင့် ခေါ်ဆိုခြင်းဖြစ်သည် သို့ဖြစ်၍ ကိုယ်တော်နောက်သို့လိုက်သူများသည် လည်းနာမည်ပြောင်ဖြင့် အခေါ်ခံရသည်မှာ မဆန်းပါ (ဟေဗြဲ ၁၃:၁၃)။