ဧဇရမှတ်စာ ၇
၂။ ဧဇရလက်ထက်တွင် ပြည်တော်ပြန်ဝင်လာကြခြင်း (အခန်း ၇–၁၀)
(က) အာတဇေရဇ်၏မင်းစေတနာ သဒ္ဒါတရား (အခန်း၇)
၇:၁–၅ အခန်း ၆နှင့်၇ကြား ကာလတွင် နှစ်ပေါင်း (၅၈)နှစ်ကြာသည်။ (နိဒါန်းတွင် ဧဇရ၊ နေဟမိနှင့် ဧသတာတို့၏ နန်းစဉ်ကာလကို ကြည့်ပါ)။ ထိုကာလတွင် ဒါရိမင်းကို အာရွှေရုက လုပ်ကြံသည်။ နန်းစံကာလအကြောင်းကို ဧသတာဝတ္ထုတွင် မှတ်တမ်းတင်ထားသည်။ အာရွှေရုမင်းနောက်တွင် အာတဇေရဇ်မင်း (Longimanus)နန်းဆက်ခံသည်(ငယ် ၁)။
ဧဇရ၏ ဆွေစဉ်မျိုးဆက်စာရင်းကို ငယ် ၁-၅ တွင် လိုရင်းတိုရှင်း ရေးထားသည်။ ထိုအကြောင်းကို G.Cambell Morganကဤသို့ရေးထားသည်။
ဘုရားသခင်၏ အလိုတော်ဖြင့် ပေါ်ထွန်းလာသောသူဖြစ်သည့်အတိုင်း ဗျာဒိတ်ရူပါရုံ အထွေအထူးရရှိခြင်းမရှိဘဲ၊ တမျိုးတဖုံထူးခြားစွာပေါ်ထွန်းသည်။ ရှေးထုံးနည်းနာမျိုးကိုလည်း နှံ့စပ်၍ ကျွမ်းကျင်စွာ အသုံးချနိုင်သည်။သို့ဖြင့် ဧဇရသည် အုတ်မြစ်ပန္နက်အသစ်ဖြစ်လာသည်။ ဥပဒေရေးရာ ဓမ္မထုံးတမ်းစဉ်လာသာမက ပြင်ပလောက၌လည်း ကျွမ်းကျင်လိမ္မာသူဖြစ်သည်။ သူ၏အရည်အချင်း ပြည့်ဝတောက်ပြောင်ပုံကိုလည်း အခန်းငယ်(၁၀)တွင် တစေ့တစောင်း တွေ့ရှိနိုင်သည်။ “တရားတော်ကို ရှာဖွေ စီရင်ထုံးဖွဲ့သွန်သင်သည်။၁၀“
၇:၆–၁၀ ထူးခြားပြောင်မြောက်သော ကိုယ်ရည်ကိုယ်သွေး ရှိသည့်အတိုင်း မောရှေစီရင်ထုံးကိုလည်း နှံ့စပ်ကျွမ်းကျင်သည်။ ဧဇရသည် ဟင်းလေးအိုးစာအုပ်ကြီးဟု ခေါ်ထိုက်သူဖြစ်သည်။ ဆာလံ(၁)မှ ပထမအခန်းငယ်(၃)ခုသည် ဧဇရကို ဖွဲ့ဆိုခြင်းဖြစ်သည်။၁၁ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် နေ့ညဉ့်မပျက်ဘုရားသခင်၏ တရားတော်ကို ဆင်ခြင်မွေ့လျော်သည်။ ဘုရားသခင်၏အမှုတော်ထမ်းဆောင်ရာ၌ပျော်ရွင်သည်။ အမျက်တော် ထွက်စဉ် ဆိုးညစ်သော ဘုရင်များကိုသုံး၍ ယုဒလူများအား ပြည်ပသို့ ဖမ်းဆီးခေါ်ဆောင်ခိုင်းသော်လည်း၊ ဧဇရကို အသုံးပြု၍ ယေရုရှလင်သို့ ပြန်လည်ခေါ်ဆောင်လာသည်။
၇:၁၁–၂၆ ပါရှားဘုရင် အာတဇေရဇ်က ယဇ်ပုရောဟိတ် ဧဇရသို့ ပေးစာကို မှတ်တမ်းတင်ထားသည်။ ယေရုရှလင်သို့ လိုက်ပါလိုသူများ လိုက်လံစည်းရုံးသည်။ သို့သော် မောရှေ၏ ပညတ်တရားများကို လိုက်နာစောင့်ထိန်းရမည်။ ရှင်ဘုရင်နှင့် မှူးမတ်ကြီးများ စေတနာ အလှူငွေထည့်ဝင်ကြသည်။ ထိုအလှူငွေများကို ဗိမာန်တော် ပြုပြင်မွမ်းမံစရိတ်အဖြစ် သုံးကြသည်။ ငွေ၊ ဂျုံဆန်၊ ဝိုင်၊ ဆီ၊ ဆား အစရှိသည့် လှူဖွယ်ဝတ္ထုများ အမြောက်အမြားရရှိကြသည်။ နောက်ဆုံ:အမယ်(၄)မျိုးသည် ယုဒထုံးစံအရ ပူဇော်သက္ကာပြုရာ ဘောဇဉ်များဖြစ်သည်။ ဗိမာန်တော်သို့ စနစ်တကျပေး လှူ၍ စီမံခန့်ခွဲကြသည်။ အလှူ ဘဏ္ဍာပမာဏများပြားလှသဖြင့်ဧဇရက ကရုဖရက်မြစ်အနောက်ဘက်ကမ်းဒေသ အုပ်စိုးဖို့ အစိုးရမင်းနှင့် တရားသူကြီးများ ခန့်အပ်သည်။ တရားသူကြီးဆိုသည်မှာ ဘုရားသခင်၏ပညတ်တရားများ သွန်သင်ပေးဖို့ ဖြစ်သည်။
၇:၂၇–၂၈ ဗိမာန်တော်ကို တင့်တယ်အောင် ရှင်ဘုရင်၏ စိတ်နှလုံးကို သိမ်မွေ့စေသော ဘုရားသခင်၏နာမတော်ကို ချီးမွမ်းကြသည်။ ဧဇရသည် ခွန်အားသတ္တိအစွမ်းပေးသော ဘုရားကို ထောမနာပြုသည်။ ဘုရားသခင်က အစွမ်းသတ္တိပေးသည့် အတိုင်း ဧဇရသည် ဣသရေလခေါင်းဆောင်များကို စုဝေး၍ ယေရုရှလင်သို့ ပြည်တော်ဝင်သည်။၁၂