ရှင်မာကုခရစ်ဝင် ၁၅
(ဎ) လွှတ်အမတ်မင်းများရှေ့တွင် နံနက်စောစော စိးစီးစစ်ဆေးခြင်း (၁၅:၁)
၁၅:၁ ညသန်းခေါင်ယံတွင် အစည်းအဝေးပြုလုပ်ခြင်းသည် တရားမဝင်သဖြင့် တရားဝင် အောင် နံနက်ခင်း၌ ရုံးထိုင်စစ်ဆေးဟန်ပြုခြင်း ဖြစ်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် ရောမအစိုးရလက်အောက်ခံ ပါလက်စတိုင်းဒေသဘုရင်ခံ ပိလတ်မင်းထံ သို့ခေါ် ဆောင်ခြင်းဖြစ်သည်။
(ဏ) ပိလတ်မင်းရှေ့ရောက်သခင်ယေရှု (၁၅:၂-၅)
၁၅:၂ ဘာသာရေးခေါင်းဆောင်များက သခင်ယေရှုအား စစ်ဆေးမေးမြန်းခဲ့ကြပြီ။ အပြစ် တင်ခဲ့ကြသည်။ ယခုနယ်ဘက်တရားရုံးသို့စွဲချက်တင်ကြသည်။ နယ်ဘက်တရားရုံးတွင် အဆင့် (၃)ဆင့် ရှိသည်။ ပထမဦးစွာ ပိလတ်မင်း၊ ထို့နောက်ဟေရုဒ်ဘုရင်၊ ထိုနောက်တွင် ပိလတ်မင်းထံ တဖန်ပြန် ရောက်ရသည်။
ပိလတ်မင်းက သခင်ယေရှုအား ယုဒဘုရင် ဟုတ်ပါသလားဟုမေးသည်။ အကယ်၍ ဟုတ်ပါသည်ဟု ဆိုလျှင် ကဲသာဘုရားအား ပုန်ကန်ထောင်လွားသူအဖြစ်စွဲချက်တင်ရမည်။
၁၅:၃-၅ ယဇ်ပုရောဟိတ်ကြီးသည် ယေရှုအား တခုမညှိ တခုညှိအောင်စွဲချက်များစွာတင် သည်။ သခင်ယေရှုက စွဲချက်များအား တခွန်းမှခွန်းတုံ့မပြန်။ ပိလတ်မင်းကလည်း အပြစ်ရှာမတွေ့။ ထို့ကြောင့် စွပ်စွဲချက်များကို အဘယ်ကြောင့် မချေပသနည်းဟု ပလတ်မင်းက ထပ်မေးသည်။ သခင်ယေရှု က တခွန်းပြန်မဖြေ။ သေးနုပ်နုံချာသော မေးခွန်းမျိုးသည် ဖြေကြားစရာမလိုကြောင်းရေငုံနှုတ်ဆိတ်ခြင်းဖြင့် ပြသသည် အမေး၊ နွားကျောင်းသားအဖြေ ဘုရားလောင်းဖြစ်ပေသကိုး။
(တ) ယေရှုလား ဗာရဗ္ဗလား (၁၅:၆-၁၅)
၁၅:၆-၈ ရောမအစိုးရသည် ပသခါပွဲတော်အထိမ်းအမှတ်အဖြစ် အကျဉ်းသားတဦး လွှတ်ပေးသည့်ထုံးစံရှိသည်။ ထိုအချိန်တွင် အကျဉ်းထောင်ထဲ၌ ရာဇဝင်လူဆိုးဗာရဗ္ဗလည်းရှိသည်။ လူသတ်မှုနှင့် နိုင်ငံတော် ပုန်ကန်မှုကျူးလွန်သူဖြစ်သည်။ ပိလတ်မင်းက လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာ ခွင့်အဖြစ် ယေရှုအားလွှတ်မည့်အကြောင်းပြောပြရာ၊ ပရိသတ်က ယေရှုကို မလွှတ်ဘဲ ဗာရဗ္ဗကို လွှတ်ပေးရန် တောင်းဆိုကြသည်။ ကဲသာဘုရင်အား အမှန်တကယ်ပုန်ကန်သူမှာ မည်သူဖြစ်သနည်း။ ယေရှုလား၊ ဗရဗ္ဗလား။ ယဇ်ပုရောဟိတ်ကြီးသည် ဆင်ခြင်တုံတရားကင်းမံ့လျက် အကြံပက်စက်သူဖြစ်သည်။ သို့သော် အပြစ်ဆိုသည်မှာ ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်တတ်ပါသည်။ အမှန်မှာ ယဇ်ပုရောဟိတ်များထက် ယေရှုအား လူများရို သေကို မနာလိုခြင်းဖြစ်သည်။
၁၅:၉-၁၄ ပိလတ်မင်းက သင်တို့ယုဒဘုရင်ကို လွတ်ငြိမ်းချမ်းသာ ခွင့်မပေးချင်ဘူးလားဟု မေးသောအခါ ပရိသတ်ကြီးက မလွှတ်ချင်ဘူး၊ လက်ဝါးကပ်တိုင်တွင်သတ်လိုက်ပါဟုဆိုကြသည်။ ပရိသတ်များသည် ဘီးလူးသရဲစီးသည့်ပမာ လက်ဝါးကပ်တိုင်တွင် သတ်ပါဟုသာ ဆန္ဒပြကြသည်။
၁၅:၁၅ ပိလတ်မင်းသည်လည်း ပရိသတ်ကို မဆန့်ကျင်ရဲသဖြင့် ဗာရဗ္ဗကို လွတ်ငြိမ်းချမ်သာ ခွင့် ပေးလိုက်သည်။ သခင်ယေရှုအား လက်ဝါးကပ်တိုင်တွင် သတ်ရန် စစ်သားများလက်ထဲသို့ အပ်လိုက် သည်။ တရားစီရင်သည့်အမှု မှန်ကန်မှုမရှိကြောင်းအထင်အရှားတွေ့ရမည်။ ရွေးနှုတ်ကယ်တင်ခြင်းတရား လည်းထိုအတိုင်းဖြစ်သည်။ အပြစ်မရှိသူသည် အသေခံ၍ အပြစ်သားသည် အပြစ်မှလွတ်ငြိမ်းချမ်းသာခွင့် ရရှိသွားသည်။
(ဆ) စစ်သားများက စော်ကားကြခြင်း (၁၅:၁၆-၂၁)
၁၅:၁၆-၁၉ စစ်သားများသည် သခင်ယေရှုအားအိမ်တော်ဝင်းသို့ ခေါ်ဆောင်သွားသည်။ စစ်သားများစုရုံးပြင်ဆင်ပြီးသောအခါ ယုဒဘုရင်ဟု ပြောင်လှောင်သရော်ကြသည်။ ဘုရားသားတော်ဟု နီမောင်းသောဝတ်ရုံဆင်းမြန်းစေကြသည်။ ဆူးရစ်သရဖူဆောင်းပေးကြသည်။ ဘုရားသားတော်ဟု သရဖူ ဆောင်းပေးကြသည်။ ယုဒဘုရင် သက်တော်ရာကျော်ရှည်ပါစေဟု နောက်တောက်တောက် ပြောင်ချော် ချော်သရော်ကြသည်။ ခေါင်းတော်ကို ကျူလုံးဖြင့် ရိုက်နှက်ကြသည်။ မျက်နှာတော်ကို တံတွေးဖြင့် ထွေးကြသည်။ ဘုရင်တကာတို့၏ ဘုရင်၊ သခင်တကာတို့၏ သခင်ကို သူတိုအား ဒူထောက်အညံ့ခံခိုင်းကြ သည်။
၁၅:၂၀-၂၁ နီမောင်းသော အဝတ်ကို တဖန်ပြန်ချွတ်ခိုင်းပြီးအဝတ်တော်ကို ပြန်ခြုံကာ လက်ဝါးကပ်တိုင်ကို ထမ်းခိုင်းသည်။ ရှိရေနီ (မြောက်အာဖရိက) တောသား ရှိမုန်ဆိုသူအား လမ်းခုလတ် တွင်တွေ့ရာကားတိုင်ကို ထမ်းကူခိုင်းသည်။ ထိုသူသည် လူမဲဖြစ်သော်လည်း အာဖရိက ယုဒနွယ်ဖွားဖြစ် ဟန်တူသည်။ သူ့တွင် အာယေဇန္ဒြုနှင့် ရုဖုဟူသော သားနှစ်ယောက်ရှိသည်။ (ယုံကြည်သူများဖြစ်ပြီး၊ ရုဖု အကြောင်းကို ရော ၁၆:၁၃တွင် တွေ့ရသည်)။ ခရစ်တော်၏ လက်ဝါးကပ်တိုင်ထမ်းပုံကို ဆင်ခြင်းခြင်းအား ဖြင့် တပည့်တော်များအတွက် မည်သည့်သခင်ခန်းစာ ပေးပါသနည်း။
(ဇ) လက်ဝါးကပ်တိုင်တွင်သတ်ကြခြင်း (၁၅:၂၂-၃၂)
ဘုရားသခင်၏ ဝိညာဉ်တော်က ကားတိုင်တင်ခြင်းအား ကြောက်ရွံ့ခြင်းမရှိရင်ဆိုင်ရန် ဖော်ပြသည်။ ဤအဆုံးးစွန်သော ရက်စက်မှုမှ လွတ်မြောက်ရန်မတုန်မလှုပ်ပါ။
လက်ဝါးကပ်တိုင်တင်သော နေရာအတိအကျကို ယခုအချိန်ထိမသိရပါ။ Holy Sepulchre (ခရစ်တော်လဲလျောင်းရာသင်္ချိုင်းဂူ)သည် မြို့ရိုးအတွင်းမှာရှိနေသောကြောင့် မြို့ရိုးအပြင်ဘက်မှာ ဂေါဒုံ ကရာနီကုန်းသည် မြို့ရိုး၏ မြောက်ဘက်၌ရှိ၍ ပန်းခြံဒေသဖြစ်သည်။
၁၅:၂၃ စစ်သားများက မုရန်နှင့် ရောစပ် ထားသော စပျစ်ရည်ကို ကိုယ်တော်အား တိုက်ကြ သည်။ ကိုယ်တော်အား မူးယစ်၍ အသိတရားကင်းလွတ်စေရန်ဖြစ်သည်။ လူသားများ၏ အပြစ်များကို သယ်ဆောင်သော လူသားတော်သည် သတိလက်လွတ်ခြင်း အလျဉ်းမရှိ။ ထို တိုက်ကျွေးသော အရေကို လုံးဝမသောက်ပါ။
၁၅:၂၄ စစ်သားများသည် ကိုယ်တော်၏ ဝတ်ရုံကို အပျော်မဲနှိုက်ကြသည်။ ဝတ်ရုံကို သိမ်းသွားခြင်းဖြင့် ကိုယ်တော်၏ ပိုင်ဆိုင်သမျှအရာခပ်သိမ်းကုန်ဆုံးသည်။
၁၅:၂၅-၂၈ ကိုယ်တော်အား ကားတိုင်ပေါ်တွင် တင်သည့်အချိန်သည် နံနက် ၉နာရီ ဖြစ်သည်။ ကားတိုင်ထိပ်တွင် ယုဒများ၏ ဘုရင်ဟူ၍ ဆိုင်းဘုတ်ချိတ်ထားသည်။ ဤကျမ်းတွင် မပါရှိပါ (မ ၂၇:၃၇၊ လု ၂၃:၃၈၊ ယော ၁၉:၁၉နှင့် ယှဉ်ဖတ်ရန်)။ ကိုယ်တော်၏ တဘက်တချက်တွင် ဓါးပြတယောက် စီကပ်တိုင်၌ တင်ထားသည်။ ထိုအကြောင်းကို ဟေရှယက မတရားသောသူတို့နှင့် ရေတွက်ဝင်ခြင်းသို့ ရောက်သည် (ဟေရှာ ၅၃:၁၂)၂၄ ဟုပရောဖက်ပြုထားသည်။
၁၅:၂၉-၃ဝ သခင်ယေရှုကို လမ်းသွားလမ်းလာများ (ငယ် ၃၁၊ ၃၂)ဓါးပြနှစ်ယောက် (ငယ် ၃၂) တို့က အမျိုးမျိုးသရော်ပြောင်လှောင်ကြသည်။
ပသခါပွဲတော်လာ ယုဒလူမျိုးတွေ့မြင်သူတိုင်းက ပြောင်လှောင်ကြသည်။ သိုးသူငယ်ကို စိတ်တိုင်းကျကဲ့ရဲ့ကြသည်။ “ဗိမာန်တော်ကို ဖျက်ဆီး၍ (၃)ရက်အတွင် ပြန်ဆောက်မည့်သူဘယ်နှယ်ရှိစ” ဟုသရော်ကြသည်။ အကယ်၍ဘုရားဖြစ်လျှင် သူ့ကိုသူ ကယ်တင်ပြီးကားတိုင်ပေါ်မှ ဆင်းပါလားဟု ဆိုကြ သည်။
၁၅:၃၁ ယဇ်ပရောဟိတ်ကြီးနှင့် ကျမ်းတတ် ပုဂိ္ဂုလ်များကလည်း လူများကို ကယ်တင်မည့် သူက မိမိကိုယ်ကို စောင့်မ မကယ်တင်နိုင်ပါလားဟု သရော်ကြသည်။ လောက အယူအဆနှင့် ပြောင်းပြန် ဖြစ်သည်။ မိမိကိုယ်ကို ဦးစားပေးသူသည် အခြားသူများကို ကူညီကယ်တင်ခြင်း မပြုနိုင်ပါ။
၁၅:၃၂ အကယ်၍ ဣသရေလဘုရင်၊ မေရှိယ သခင်မှန်လျှင် ကားတိုင်ပေါ်မှ ဆင်းခဲ့ပါလား ဟု ဘာသာ ရေးခေါင်းဆောင်များက စိန်ခေါ်ကြသည်။ ထိုသို့ဆင်းလျှင် ယုံကြည်လိုက်မည်၂၅ ဟုဆိုကြ သည်။ သို့သော် ဘုရားစကားမှာ “ယုံကြည်လျှင် တွေ့မြင်ရမည်” ဟုဆို၏
(ဈ) ၃နာရီကြာမှောင်မိုက်ခြင်း (၁၅:၃၃-၄၃)
၁၅:၃၃ နေမွန်တည့်ချိန်မှ (၃)နာရီကြအောင် ကမ္ဘာမြေတခုလုံးမှောင်မိုက် ကျသွားသည်။ ကျွန်ုပ်တို့၏ အပြစ်ဒုစရိုက်များအတွက် သခင်ယေရှုသည် ဘုရားသခင်၏ အပြစ်စီရင်ခြင်းခံရသည်။ ဘုရားသခင်နှင့် ဝိညာဉ်ရေးရာဆက်ဆံရေး ခေတ္တပြတ်တောက်ခဲ့သည်။ လူ့ဦးနှောက်အတွေးအခေါ်ဖြင့် မှန်းဆမရနိုင်ပါ။ ကိုယ်တော်ဘုရား၏ ဝိညာဉ်သည် ကျွန်ုပ်တို့အပြစ်များအတွက် ပေးအပ်ခဲ့သည်။
၁၅:၃၄ ကိုယ်တော်၏ ဝေဒနာ အဆုံးတွင် ကျယ်လောင်စွာအော်ဟစ်သည် “အကျွန်ုပ်ဘုရား အကျွန်ုပ်ဘုရား အဘယ်ကြောင့် အကျွန်ုပ်ကို စွန့်တော်မူသနည်း”ဟု အော်သည်။ ကိုယ်တော်သည် ကိုယ် တော်တိုင်၌ အပြစ်မရှိသော်လည်း ကျွန်ုပ်တို့၏ အပြစ်ကို သယ်ပိုးသောကြောင့် အပြစ်နှင့်ပတ်သက်သည်။ ထို့ကြောင့် သခင်နှင့် အဆက်အသွယ် ပြတ်တောက်သွားသည်။ ယေရှုသည် လူသားများ၏ အပြစ်ဒုစရိုက် အတွက် အဖိုးအခ အကျေအလည်ပေးဆပ်ခဲ့သည်တကား။
၁၅:၃၅-၃၆ အချို့က ဧလိယကို ခေါ်နေခြင်းဖြစ်မည်။ စောင့်ကြည့်ရအောင် ဟုဆိုကြသည်။ လူတယောက်သည် ကျူရိုးထိပ်တွင် ရေညှိချည်၍ ရေပုပ်ထဲသို့နှစ်ကာ ကိုယ်တော်အား လှမ်းတိုက်သည်။
၁၅:၃ရ ကိုယ်တော်သည် ကျယ်လောင်စွာအော်ဟစ်ပြီးနောက် အသက်တော်ချုပ်သွား သည်။ ကိုယ်တော်အသေခံခြင်းကိုယ်တော် ရွေးချယ်သော လမ်းစဉ်ဖြစ်သည်။ သင်္ခါရတရားသဘောမ ဟုတ်။
၁၅:၃၈ ထိုအချိန်နှင့် တပြိုင်တည်း ဗိမာန်တော်ရှိ ကုလားကာသည် အပေါ်မျ အောက်သို့ နှစ်ခြမ်းကွဲသွားသည်။ ယေရှုအသေခံခြင်းသည် ယုံကြည်သူများ၏ အခွင့် အလန်းဖြစ်ကြောင်းပြသသည် (ဟေဗြဲ ၁၀:၁၉-၂၂)။ ကြီးမြတ်သော ပုဥပမာပြသခဲ့ပြီ။ ကိုယ်တော်နှင့် မဝေး၊ ဘုရားသခင်နှင့် နီးစပ် ကြောင်းပြသခြင်းဖြစ်သည်။
၁၅:၃၉ ရောမစစ်သည် မှူးမတ်များသည် သခင်ယေရှုနှင့် ဘုရားသခင်အား တန်းတူ မခံယူ နိုင်ကြပါ။ သို့သော် မျက်ဝါးထင်ထင်တွေ့မြင်သောအခါ ရောမတပ်မှူးသည် သခင်ယေရှုအား ဘုရားသား တော်စစ်မှန်ကြောင်းဝန်ခံသွားသည်။ လူ့သမိုင်းကို ရေးခဲ့သည် မှာသေချာသည်။ သို့သော် ထိုသူ၏ ယုကြည်စစ်မှန်မှုကို မသိနိုင်။
၁၅:၄၀-၄၁ ပရိသတ်ထဲတွင် အမျိုးသမီးများ လည်းပါသည်။ ဧဝံဂေလိသတင်းသည် ထိုအမျိုးသမီးများထံသို့လည်း လန်းဆန်းဖြာဝေသွားသည်။ အသက်ဘေးကြုံတွေ့၍ ရှောင်ပုန်းနေမည့် အချိန်တွင် ထိုအမျိုးသမီးများသည် သခင်ယေရှုအား အဘယ်မျှ ယုံကြည်ချစ်ခင်ကြကြောင်း ပြသကြ သည်။ လက်ဝါးကပ်တိုင်အနားတွင် နောက်ဆုံးအချိန်ထိနေ၍ အုတ်ဂူသို့ ပထမဆုံးသို့ ရောက်ရှိသူများ ဖြစ်သည်။
(ည) ယောသပ်၏ အုတ်ဂူတွင်သင်္ဂြိုလ်ခြင်း (၁၅:၄၂-၄၇)
၁၅:၄၂ ဥပုသ်နေ့အကြို (အဖိတ်နေ့) သောကြာနေ့ရောက်ချေပြီ။ ဥပုသ်နေ့အတွက် ပြင်ကြ ဆင်ကြသည်။၂၆
၁၅:၄၃ အရိမဿမြို့သား ယောသပ်သည် ပိလတ်မင်းထံသို့ဝင်၍ ယေရှုအလောင်းတော် အားသင်္ဂြိုသ်ခွင့်ပြုရန် တောင်းလျှော်သည်။ ထိုယောသပ်သည် ယုံကြည်သူ ယုဒအမျိုးသားဖြစ်သည်။ လွှတ်အမတ်မင်းအဖွဲ့ဝင်လည်း ဖြစ်ပုံရသည် (လု ၂၃:၅၀၊ မ ၂၇:၅၇၊ ယော ၁၉:၃၈ တို့ကို ဖတ်ကြည့်ပါ)။
၁၅:၄၄-၄၅ ပိလတ်မင်းသည် ယေရှုသေပြီးကြောင်း မယုံကြည်နိုင်။ တပ်မှူးမှ အမှန်တ ကယ်သေပြီးကြောင်း အတည်ပြုပေးသောအခါ ယောသပ်အား အလောင်းတော်ကို သင်္ဂြိသ်ခွင့်ပြုလိုက် သည်။
၁၅:၄၆ ကိုယ်တော်အားချစ်ခင်ကြည်ညိုသော ယောသပ် (နိကောဒင်လည်းပါသည် ယော ၁၉:၃၈-၃၉)သည် အလောင်းတော်အားပိတ်ချောဖြင့် ရစ်ပတ်ပြီးနောက် လူ့အတွက်ပြင်ဆင်ထားသော အုတ်ဂူသစ်ထဲသို့ သင်္ဂြိုသ်လိုက်သည်။ ထိုအုတ်ဂူသည် ထွင်းထုထားသော ကျောက်ဆောင်အခန်းငယ် ဖြစ်သည်။ အုတ်ဂူအပေါက်ဝကိုလည်း ပုံစံကျကျ ထွင်းထားသော ကျောက်ပြား ဖြင့်ပိတ်ဆို့ထားသည်။
၁၅:၄ရ အလောင်းတော်သင်္ဂြိုဟ်သည်ကို မာရိ (၂)ယောက်ကလည်းမြင်ကြသည်။ ထိုအမျိုး သမီးများ၏ ကြောက်ရွံ့တုန်လှုပ်ခြင်းမရှိပုံနှင့် ယိမ်းယိုင်ခြင်းမရှိပုံတို့သည် လေးစားလောက်ပေသည်။ ယနေ့ခေတ်ကာလသာသနာပြုရာတွင် အမျိုးသမီးအများအပြားတွေ့ရသည်။ အမျိုးသားများ ဘယ်မှာ ပုန်းအောင်းနေကြသလဲ။