ဓမ္မဟောင်းကျမ်း
(ခ) ပျော်ရွှင်ခြင်း၊ ဂုဏ်သိက္ခာနှင့်ကြွယ်ဝခြင်းသည် အချည်းအနှီး (အခန်း၂) ၂:၁ စိတ်သာယာခြင်းဘက်သို့ စောင့်ကြည့်၍ ဘဝအဓိပ္ပါယ်ထပ်ရှာပါသည်။ ဘဝကို ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် အသက်ရှင်နေလျှင် လုံလောက်သည်မဟုတ်လား ဟု တွေးမိသည်။ ပျော်ပျော်နေ သေခဲမဟုတ်လား။ စိတ်သာယာခြင်း ဆိုသည်မှာ ကိုယ်ကာယ လိုချင်တပ်မက်သောအရာများ လိုချင်တောင့်တသည် အချိန်တွင် ပြည့်စုံခြင်းကို ဆိုလိုသည်။ သို့ကြောင့် ပျော်ရွှင်မှုကိုရှာမည်။ ထိုပျော်ရွှင်မှုများထဲ ၊နောက်ထပ် လိုအပ်သည်များ...
(ဂ) ရှင်ခြင်း၊ သေခြင်းဘဝသံသရာသည် အချည်းနှီး(အခန်း၃) ၃:၁ လူ့ဘဝနှင့် လူ့စရိုက်သုတေသန ပြုသောဓမ္မဆရာက လောကအရာ အဖြစ်အပျက်များသည် အချိန်းအချက်အချိန်အခါ သူ့အကြောင်းနှင့်သူရှိသည်ဟု မြင်သည်။ ဆိုလိုသည်မှာ အရာခပ်သိမ်းသည် ဘုရားသခင်၏ အကြံအစည်တော်အတိုင်း ဖြစ်ပျက်ကြသည်။ စပိန်ဆိုးရိုးစကား “Que Sera” ဆိုသည့်အတိုင်း တစ်ခုခုဖြစ်မည်။ ထို့နောက်တစ်ခုဆက်ဖြစ်မည်။ တနည်းအားဖြင့် သံသရာချားရဟတ် တစ်ပတ်ပြီးတစ်ပတ် လည်နေသည်။ ထို့ကြောင့်လူ့ဘဝသည် မြဲခြင်းမရှိ။...
(ဃ) မညီမျှမှုသည်လည်း အချည်းနှီး (အခန်း ၄) ၄:၁ Robert Burns က “လူလူချင်းညှာတာ ထောက်ထားမှုမရှိသောသူက တခြားလူများအား ထောင်သောင်းချီသော ဝမ်းနည်းမှု ဖြစ်ပွားစေသည်” ဟု ဆိုသည်။ အရွယ်တိုင်းတွင် စိတ်ထိခိုက် လွယ်ကူသူများရှိမည်။ ထိုသူများသည် ပတ်ဝန်းကျင်၏ ဖိစီးမှုမကြာခဏခံစားရသည်။ ဝမ်းနည်းကြသည်။ ရှောလမုန်သည်လည်း တွန့်တွန့်လိမ်အောင် နာကျင်သည် ။ စိတ်ဖိစီ:မှုခံစား၍...