ဓမ္မဟောင်းကျမ်း
၇။ အမျက်ဒေါသကြားမှ ဘုရားသခင်၏ ကရုဏာတော် (အခန်း ၁၁–၁၃) လာမည့်အခန်း(၄)ခုတွင် စကားပြောသူအား ဘုရားသခင်နှင့်ဟောရှေ ခွဲခြားသိရှိဖို့ လွယ်ကူစေရန်ကျမ်းချက်များကို ထောက်ပြပါမည်။ ဘုရားသခင် ၁၁:၁ – ၁၂:၁ ဟောရှေ ၁၂:၂ – ၆ ဘုရားသခင် ၁၂:၇ – ၁၁ ဟောရှေ ၁၂:၁၂ – ၁၃:၁...
၁၂:၁–၂ ဧဖရိမ်အမျိုးသည် လျှာနှစ်ခွဖြင့် ပြောတတ်သူများ၊ ဗလောင်ဗလဲလုပ်တတ်သူများဖြစ်သည်။ နှုတ်ပေါင်းကိုယ်ခွာ ချစ်ဟန်ဆောင်သောမိတ်ဆွေများ ဖြစ်သည်။ အာရှုရိတို့နှင့် မဟာမိတ်ပြုလျက် အဲဂုတ္တုပြည်သို့ ဆီပို့သူများဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်သည် ဧဖရိမ်မြို့နှင့် အပေးအယူ၊ အမြီးအမောက်မတည့်သော်လည်း ယုဒလူမျိုးနှင့် ပနာမစား။ ယာကုပ်ကို အရေးယူသကဲ့သို့ အပြစ်ပေးဒဏ်ခတ်ဦးမည်။ ၁၂:၃ ယုဒဘိုးဘေးကြီး ယာကုပ်နာမည်ကို တဖန်တွေ့ရသည်။ အချို့ကျမ်းပိုဒ်များတွင် နှစ်လိုဖွယ်ရာမကောင်းသော ကျက်သရေတုံးအဖြစ် ပြောလေ့ရှိသော်လည်း...
၁၃:၁ ရုပ်တုဆင်းတု မကိုးကွယ်ကြခင်က ဧဖရိမ်တို့ကို အခြားမျိုးနွယ်များက မော်မကြည့်ရဲကြ။ ဣသရေလတို့စကားပြောလျှင် နှုတ်ဆိတ်နာခံခဲ့ကြသည်။ သို့သော် ဗာလဘုရားကိုးကွယ်ကြသည့်အခါတွင်မူ အခြားသူများကလည်း သူလိုကိုယ်လိုဘဲဟု ထင်မှတ်လာကြသည်။ သူတို့ကဲ့သို့ပင် သေမျိုးဖြစ်ကြောင်း သိရှိလာသည်။ ၁၃:၂–၃ အချိန်ကြာသည်နှင့်အမျှ ရုပ်တုဆင်းတုကိုးကွယ်သူ ပိုမိုများပြားလာကြသည်။ ရွှေနွားသူငယ်ရုပ်တုကို နမ်းရှုပ်သည့်အကြောင်းမမောနိုင်မပန်းနိုင်၊ စကားဖောင်ဖွဲ့ကြသည်။ သူတို့သည် မီးခိုးခေါင်းတိုင်မှထွက်သော မီးခိုးငွေ့များလေတိုက်ရာ လွင့်မျောပျောက်ကွယ်သကဲ့သို့ ပျောက်ကွယ်သွားကြမည်။ ၁၃:၄–၈...