ဓမ္မဟောင်းကျမ်း
(ထ) ရိုးရာဓလေ့နှင့်တရားတင်အတည်ပြုခြင်း (အခန်း ၂၆) ၁။ အဦးသီးဓလေ့ထုံးစံ (၂၆:၁–၁၁) ၂၆:၁–၁၁ ဣသရေလတို့သည် ကတိတော်မြေပေါ်တွင် အခြေတကျနေထိုင်ကြပြီးသောအခါ ဘုရားသခင်ပြုပေးတော်မူသော ကောင်းကြီးမင်္ဂလာများကို ပြန်လည်အောက်မေ့ ရေတွက်ခြင်းအထိမ်းအမှတ် အဖြစ် အဦးသီးသောအသီးများကို ယဇ်ပုရောဟိတ်ထံသို့ ယူဆောင်လာကြရသည်။ ဣသရေလဘိုးအေ ယာကုပ်သို့ ပြုထားသော ကျေးဇူးတော်ပြုခဲ့သည့်အတိုင်း ကျေးဇူးသိသူများအား ကောင်းကြီးမင်္ဂလာ ဆထက်တန်ဖိုး သွန်းလောင်းမည်။ ဘုန်းတန်ခိုးရှင်ဘုရားသခင်သည် ဣသရေလတို့အား...
(ဒ) ကျိန်ခြင်းအမင်္ဂလာနှင့်ကောင်းကြီးမင်္ဂလာ (အခန်း ၂၇–၂၈) ၂၇:၁–၈ ယော်ဒန်မြစ်ကို ဖြတ်ကူး၍ ကတိတော်မြသို့ ခြေချသောအခါ အောင်ခြင်းအမှတ်တရ ကျောက်တိုင် စိုက်ထူရမည်။ အင်္ဂတေဖြင့် မွမ်းမံ၍ ထိုကျောက်တိုင်ပေါ်တွင် ပညတ်တရားများကို ရေးသားရမည်။ ကျောက်တိုင်ကို ဧဗလတောင်ပေါ်မှာ စိုက်ထူရမည်။ ထိုကျောက်တိုင်အနီးတွင် သဘာဝကျောက်ဆောင်ဖြင့် ပူဇော်သက္ကာယဇ်ပလ္လင်တည်ရမည်။ ၂၇:၉–၁၀ ဣသရေလလူမျိုးသည် ဘုရားသခင်ရွေးကောက်တော်မူသော လူမျိုးဖြစ်သည်။ ယခုပြည်တော်သို့ ဝင်ရောက်ပြီးသောအခါ...
၂၈:၁–၁၄ အပိုဒ်ငယ် ၁သည် အခန်း ၂၆ နိဂုံးစကား “ဘုရားသခင်ကမြင့်သောအရပ်သို့ထားတော်မူပြီ” နှင့်ဆက်စပ်သည်။ ထိုစကားအတိုင်းအရ ဆိုလျှင် အခန်းကြီး ၂၇သည် စကားညှပ်ဖြစ်သည်။ ကျမ်းစာပညာရှင်ခပ်များများက အခန်းငယ် ၃-၆တွင် ပါရှိသော ကောင်းကြီးမင်္ဂလာသည် ဂေရဇိမ်တောင်ပေါ်မှ လူမျိုးခြောက်မျိုးနှင့် မသက်ဆိုင်ဟု ကန့်ကွတ်ကြသည်။ သို့သော် ဣသရေလလူမျိုးများသို့ မောရှေမိန့်မြွတ်သော စကားဖြစ်သည်။ ပထမပိုင်း အခန်းငယ်(၁၄)ခုသည် နာခံသူများပေါ်သို့ ကောင်းကြီးမင်္ဂလာမြစ်ရေ...