ကမ္ဘာဦးကျမ်း ၂၉
၃။ ယာကုပ်၊ ဇနီးများနှင့် အဆွယ်အပွားများ (၂၉:၁–၃၀:၂၄)
၂၉:၁–၁၄ ဗေရှေဒမှ ဟာရန်သို့ ထွက်ခွာသည့်အချိန်တွင် ယာကုပ်သည် အသက်(၇၇)နှစ်ရှိလေပြီ။ သူ့ယောက္ခမ လာဗန်အိမ်တွင် နှစ်ပေါင်း (၂၀)ကြာ အလုပ်အကျွေးပြုခဲ့သည်။ ခါနာန်တွင် နှစ်ပေါင်း (၃၀)ကြာ နေထိုင်သည်။ နောက်ဆုံးသက်တမ်း (၁၇)နှစ်ကို အဲဂတ္တုပြည်တွင် နေထိုင်ခဲ့သည်။ ပဒံဘာရန်သို့ စတင်ရောက်ချိန်တွင် ဟာရန်သိုးကျောင်းသားများက ကြိုဆိုလမ်းပြခဲ့ကြသည်။ ဘုရားသခင်ကလည်း ရာခေလအား အချိန်ကိုက်စေလွှတ်၍ သိုးကျောင်းစေလွှတ်သည်။ နေ့ခင်းကြောင်တောင် သိုးအစာစားသော အချိန်ကောင်း ဖြစ်သော်လည်း သိုးကျောင်းသားအုပ်က သိုးများ ရေစတိုက်ကြခြင်းကို ယာကုပ် ကြံတွေ့သောအခါ အံ့ဩသည်။ သိုးများမစုံမချင်း ရေတိုက်ရာမှ ပန်မလွှတ်သေးဟု သိရသောအခါ ရာခေလနှင့် ကြုံတွေ့မည့်အခါ အခွင့်ကောင်းဖြစ်သည်။ ညီမဝမ်းကွဲ ရာခေလနှင့် ကြုံတွေ့သောအခါ အဘယ်မျှ စိတ်လှုပ်ရှားဝမ်းသာမည်နည်း။ လာဗန်လည်း မမြင်စဖူးသော တူမောင်အား တွေ့ချင်ဇောကြီးသည်။ ထို့ကြောင့် မနှေးအမြန်ပြေးလာ၍ ယာကုပ်ကို တွေ့ဆုံခရီးဦးကြိုသည်။
၂၉:၁၅–၃၅ လာဗန်က ယာကုပ်အား သူ့သမီး ရာခေလနှင့် ပေးစားဖို့သဘောတူသည်။ သို့သော် (၇)နှစ် ဦးစွာအလုပ်အကျွေးပြုရမည်။ ယာကုပ်သည် ရာခေလအား ချစ်လွန်းအားကြီးရသောကြောင့် မမောနိုင် မပန်းနိုင် လုပ်ကျွေးသည်။ နေ့ရက်ကိုလည်း ခဏလေးဟုထင်မှတ်သည်။ ယနေ့ ယုံကြည်သူများသည်လည်း ဘုရားသခင်အတွက် အမှုတောင်ဆောင်ရာတွင် ထိုကဲ့သို့ ဖြစ်သင့်သည်။
ရာခေလသည် ကြော့ရှင်းလှပ၍ ဆွဲင်အား ကောင်းသည်။ သူ့အမ လေအာသည် မျက်စိမှေးသဖြင့် အချစ်ပေါ့စရာ ဖြစ်သည်။
ထိုအရပ်ဒေသ၏ ရိုးရာထုံးတမ်းစဉ်လာအရ မင်္ဂလာဦးညတွင် သတို့သမီးသည် အမှောင်ခန်းထဲတွင် မျက်နှာဖုံးအုပ်ရသည်။ နံနက်အလင်းရောင်ပေါ်သောအခါ သတို့သမီးမျက်နှာကြည့်ဖို့ မျက်နှာဖုံး လှန်ရသည်။ မျက်မှေးလေအာကို တွေ့သောအခါ ယာကုပ် မည်သို့ ခံစားရမည်နည်း။ လာဗန်က လှည့်စားလိုက်ပြီ သို့သော် သမီးအကြီး မင်္ဂလာဆောင်ပြီးမှ အငယ်ဆောင်ရသည် ဆိုသည့် ထုံးစံစကားကြောင့် ယာကုပ် စိတ်လျှော့ရသည်။ လာဗန်က အကယ်၍ ရာခေလကို တကယ်လိုချင်လျှင် နောက်ထပ်(၇)နှစ် အလုပ်အကျွေးပြုပါ။ သို့ဖြစ်လျှင် ရာခေလနှင့် ထပ်မံပေးစားမည်ဟု ဆိုသည်။ ထို့ကြောင့် ယာကုပ်သည် ရာခေလကို ထွေးပိုက်ဖို့အရေး နောက်ထပ်(၇)နှစ် အလုပ်အကျွေးပြုရပြန်သည်။ ယာကုပ်သည် တခါက သူ့အစ်ကိုအား လိမ်လည်လှည့်ဖျားခဲ့သည်။ ယခုဝဋ်လည်နေပြီ။ ယာကုပ်က လေအာအား မနှစ်သက်ကြောင်း ဘုရားရှင်က သိမြင်သောအခါ သားသမီးထွန်းကားစေသည်။ (မနှစ်သက်ဆိုခြင်းမှာ ရာခေလကို ပိုချစ်သည်ဟု ဆိုလိုသည်)။ ဤကား ဘုရားသခင်၏ ပညတ်တရားဖြစ်သည်။ တစ်နေရာတွင် ချို့ယွင်းချက် ရှိသူသည် အခြားတစ်နေရာတွင်ထက်မြက်လေ့ရှိသည်။ လေအာသည် ဘုရားသခင်ကို ချစ်မြတ်နိုးသူ ဖြစ်သောကြောင့် သူ့သားများနာမည်အား ဘုရားရှင်နှင့် ပတ်သက်သော နာမည်များ ကင်ပွန်းတပ်သည် (ငယ် ၃၂:၃၃၊၃၅)။ ထိုမျိုးနွယ်မှ ယဇ်ပုရောဟိတ် အမျိုးအနွယ် (လေဝိ)၊ တော်ဝင်မျိုးနွယ် (ယုဒ)၊ (ခရစ်တော်အပါအဝင်) ဆင်းသက်လာကြသည်။ ဤအခန်းတွင် ယာကုပ်၏ပထမ သား(၄)ဦး နာမည်များ တွေ့ရသည်။ ယာကုပ်၏ သားများအပြည့်အစုံကို အောက်တွင် ဆက်လက်ရေးမှတ်ပြပါမည်။
လေအာမွေးပေးသောသားများ
ရုဗင် – (မြင်သည်၊ သားရတနာ) (၂၉:၃၂)
ရှိမောင် – (ကြားသည်) (၂၉:၃၃)
လေဝိ – (ပေါင်းဖော်သည်) (၂၉:၃၄)
ယုဒ – (ချီးမွမ်းခြင်း) (၂၉:၃၅)
ဣသခါ – (ငှါးသည်) (၃၀:၁၈)
ဇာဗုလုန် – (လက်ဖွဲ့) (၃၀:၂၀)
ရာခေလ၏ကျွန်မ ဗိလဟာနှင့်ရသောသားများ
ဒန် – (တရားခြင်း) (၃၀:၆)
နဿလိ – (နပန်းလုံးခြင်း) (၃၀:၈)
လေအာ၏ကျွန်မ ဇိလပနှင့်ရသောသားများ
ဂဒ် – (အတိတ်နိမိတ်ကောင်း) (၃၀:၁၁)
အာရှာ – (မင်္ဂလာ) (၃၀:၁၃)
ရာခေလမွေးပေးသောသားများ
ယောသပ် – (နောက်တိုး) (၃၀:၂၄)
ဗင်္ယာမိန် – (ညာလက်ရုံးသား) (၃၀:၁၃)