တရားဟောရာကျမ်း ၄
(င) နာခံခြင်းရှိဖို့ တိုက်တွန်းခြင်း (အခန်း ၄)
အခန်း ၄ သည် မောရှေက ပညတ်တရားများကို ပြန်လည်နှိုးဆော်ချက်ဖြစ်သည်။ စစ်မှန်သော ယေဟောဝါဘုရားသခင်ကိုသာ ကိုးကွယ်ယုံကြည်ကြရန်နှင့် အကယ်၍ မယုံကြည်ဘဲ ရုပ်တုဆင်းတုဘုရားတု ကိုးကွယ်လျှင် ကြီးလေးသော အပြစ်ဒဏ်ခံကြမည်ဟု ထပ်မံသတိပေးသည်။
၄:၁–၂၄ ဘုရားသခင် ပေးသနားတော်မူသော ကတိတော်ပြည် ခါနန်မြေသို့ ဝင်ရောက်သောအခါ ဣသရေလလူများသည် ဘုရားသခင် စီရင်ထုံးဖွဲ့တော်မူချက်များကို လေးစားလိုက်နာ စောင့်ထိန်းရမည် (ငယ် ၁)။ စီရင်ထုံးဖွဲ့ချက်များကို လိုရာဆွဲတွေး ထပ်မံဖြည့်သွင်းခြင်းမပြုရသကဲ့သို့ ခေတ်ကာလနှင့် မလျှော်ညီဟု ဆိုပြီး ပယ်နှုတ်ခြင်းလည်း မလုပ်ရ(ငယ်၂)။ ဗာလပူရရုပ်တု ကိုးကွယ်ခြင်း အလျဉ်းမလုပ်ဖို့ ထပ်မံသတိပေးသည် (ငယ်၃-၄)။ (ဣသရေလတို့သည် အချိန်တိုကာလအတွင်းတွင်ပင် စိတ်ဖောက်ပြန်၍ သိနာတောင်ခြေတွင် ရုပ်တုပြုလုပ် ကိုးကွယ်ဖူးသဖြင့် ထိုအဖြစ်အပျက်ဆိုးမျိုး နောက်တဖန်မဖြစ်စေရန် စွဲမှတ်စေခြင်းဖြစ်နိုင်သည်)။ ပညတ်တရားကို ရိုသေစောင့်ထိန်းခြင်းဖြင့် တပါးအမျိုးသားတို့၏ အတုယူဖွယ်ရာ ဘုရားသခင်၏ လူမျိုးတော်အဖြစ်ထင်ရှားစေလိုသည် (ငယ် ၅-၈)။ ဘုရားသခင်ချီးမြှောက်ခဲ့သော ကောင်းကြီးမင်္ဂလာ၊ အတိတ်အဖြစ်အပျက်များကို အစဉ်သိမှတ်စေလိုသည် (ငယ်၈)။ အထူးသဖြင့် သိနာတောင် (ဟောရဗိ)ပေါ်၌ ပေးခဲ့သော ပညတ်တော်ဆယ်ပါးကို လုံးခြုံစေချင်သည် (ငယ် ၉-၁၃)။ ထိုစည်အခါက ဣသရေလတို့သည် ဘုရားရှင်၏ ပုံသဏ္ဍာန်ကို မမြင်ခဲ့ကြ။ သို့သော်လည်း ဘုရားရှင်၏ ဘုန်းတန်ခိုးကို မြည်းစမ်းခဲ့ကြသည်။ ဘုရားရှင်ရှိတော်မူမှန်း သိရှိခံယူကြသည်။ ဘုရားသခင်၏ ပုံသဏ္ဍာန်တော်ကို ရုပ်ပုံမဖော်နိုင်ကြ။ ဘုရားရှင်ပုံတော်ကို စိတ်ကူးဖြင့်မှန်း၍ ရုပ်တုပြုလုပ်ကိုးကွယ်ကြသည်။ ထိုသို့ကိုးကွယ်ခြင်းကို ဘုရားသခင်က တားမြစ်သည်။ နေ၊လနှင့်ကြယ်များကိုးကွယ်ခြင်း ကိုလည်း ပိတ်ပင်သည် (ငယ်၁၄-၁၉)။ အဲဂုတ္တုပြည်မှ ရွေးနှုတ်သောအရှင်သည် ဘုရားရှင်ဖြစ်ပါလျက်နှင့် ထိုအရှင်ကို နာခံခြင်း၊ ကိုးကွယ်ခြင်းမပြုဘဲ ဘုရားတု ကိုးကွယ်ကြသောကြောင့် ဘုရားသခင်၏ အမျက်တော်ရှခဲ့ကြသည် (ငယ်၂၀-၂၄)။ “ကိုယ်တိုင်မြင်သော အမှုအရာကို မမေ့မလျော့၊ တစ်သက်လုံးစွဲမှတ်မည့်အကြောင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတိပြုလော့” (ငယ်၉)။ တားမြစ်တော်မူသည့်သဏ္ဍာန်ရှိသော ရုပ်တုမလုပ်မည့်အကြောင်းကို ကိုယ့်ကိုယ်ကို သတိပြုလော့(ငယ် ၂၃)။ မောရှေသည် ဖောက်ပြန်တတ်သော လူ့စိတ်သဘောကို နောကျေသူဖြစ်၍ တဖွဖွသတိပေးဆုံးမခြင်းဖြစ်သည်။
၄:၂၅–၄၀ နှစ်ပေါင်းကာလကြာလွန်၍ ဣသရေလသားတို့ ရုပ်တုဘုရားတုကိုးကွယ်လာကြသောအခါ ဖမ်းဆီးကျွန်ပြုခြင်းခံရသည် (ငယ် ၂၅-၂၈)။ သို့သော် နောင်တမျက်ရည်နှင့်အတူ ဘုရားသခင်ထံတော်သို့ ပြန်လာလျှင် လှိုက်လှဲစွာကြိုဆိုပါဦးမည်။ (အားသစ်အင်သစ် တဖန်ပေးဦးမည် (ငယ် ၂၉-၃၁)။ ဣသရေလတို့၏ အဲဂုတ္တုကျွန်မှ ထုတ်နှုတ်ခြင်းမျိုး ကဲ့သို့သော ဘုရားသခင်၏ အခွင့်အရေးထူးမျိုး၊ မည်သည့်လူမျိုးကမှ မခံစားပါ(ငယ်၃၂-၃၈)။ သိုပ့ကြောင်း ဣသရေလလူတို့သည် နာခံခြင်းရှိလျက် ဘုရားရှင်ပေးသော ကောင်းချီးမင်္ဂလာကို စဉ်ဆက်မပြတ် ချီးမွမ်းအပ်သည် (ငယ် ၃၉-၄၀)။ ယေဟောဝါဘုရားသခင်က အသေအချာအသဲအသန်မှာထားသော စကားတော်များကို နာခံခြင်းမရှိသောကြောင့် ဖမ်းဆီးကျွန်ပြုခံရခြင်းသည် ဝမ်းနည်းကြေကွဲဖွယ်ရာ သမိုင်း အမဲစက်ဖြစ်သည်။ ဘုရားသခင်၏ သတိပေးချက်များကို ပေါ့ပေါ့တန်တန်မထားကောင်း။ သတိပေးချက်၏ တစ်ဘက်၌ မည်သည့်လူ၊ မည်သည့်လူမျိုးမှ မရပ်တည်နိုင်။
၄:၄၁–၄၃ မောရှေသည် ယော်ဒန်ဖြစ်တစ်ဘက်တစ်ချက်၌ ဘေးမဲ့ခိုလှုံရာမြို့သုံးမြို့စီ တည်စေသည်။ ဗေဇာ၊ ရာမုတ်နှင့် ဂေါလန်မြို့များသည် အရှေ့ဘက်ကမ်းမှ ဘေးမဲ့ခိုလှုံရာမြို့များဖြစ်သည် (ငယ် ၄၁-၄၃)။
၄:၄၄–၄၉ မောဘလွင်ပြင်မှ ယော်ဒန်မြစ်အရှေ့ဘက်ကမ်းထိ ဖြတ်သန်းလာသောအတွေ့အကြုံအပေါ် မူတည်၍ မိန့်မှာချက်များကို မောရှေ၏ ဒုတိယမိန့်မှာချက်အဖြစ် မှတ်တမ်းတင်ထားပါသည်။ အပိုဒ်ငယ် ၄၈တွင် ပါရှိသည်။ ဟောရမုန် တောင်သည် ဇိအုန်တောင်ဖြစ်သည်။၃