ဓမ္မရာဇဝင်ပဋ္ဌမစောင် ၂
(ခ) ဟန္န၏သီချင်း (၂:၁–၁၀)
၂:၁–၁၀ ဧလကာနနှင့်သား၏ ဆက်ကပ်မှုသည် ဧလိမိသားစု၏ အကျင့်စာရိတ္တချို့ယွင်းမှုနှင့် တခြားစီဖြစ်သည်။ သားတော်မောင်ကို ဘုရားသခင်လက်ထဲသို့ အပ်နှံပြီးသောအခါ ဟန္နစိတ်နှလုံးသည် ပေါ့ပါးရွှင်လန်းလျက် ကျေးဇူးတော်ချီးမွမ်းမကုန်နိုင်။ နှလုံးသည်းပွတ်ကြားမှ ထွက်လာသောစကားလုံးများဖြင့် ဘုရားသခင်၏ အမှုတော်ကို ချီးမွမ်းသည်။ ဟန္န၏ ပဌနာတော်ရွတ်ဆိုသံသည် ပေါ်ယံကြည့်လျှင် ပေနိန္နကို ရည်ဆောင်သည်ဟု ထင်မှတ်စရာရှိသော်လည်း ဣသရေလတို့၏ ရန်သူ့အပေါ် အောင်မြင်ပုံနှင့် ခရစ်တော်ဘုရား အုပ်စိုးမည့်အကြောင်း နိမိတ်ဖြစ်သည်။ မာရိ၏ သီချင်း (လု ၁:၄၆-၅၅) သည်လည်း ဟန္န၏သီချင်းအရိပ်အငွေ့ လွှမ်းမိုးကြောင်း တွေ့ရှိနိုင်သည်။
(ဂ) ဧလိနှင့်သားဆိုးများ (၂:၁၁–၃၆)
၂:၁၁–၁၇ ဧလိသားဆိုးများဘက်သို့ ပစ်မှတ်လှည့်သည်။ ဧလိသားများသည် ဘုရားတရားမသိ၊ ယုံကြည်ခြင်းမရှိ၊ ကယ်တင်ခြင်း နားမလည်သော သားဆိုးသားမိုက်များဖြစ်သည်။ မရယူထိုက်သော မိဿဟာယ ယဇ်ကောင်မှ ခွဲတမ်းကို အတင်းလုယူကြသည်။ ချီလွှဲရာ ပုခုံးနှင့်ပေါင်သားမဟုတ်သော ယဇ်ကောင်သားကို အနိုင်အထက်ပြုရယူကြသည် (တရား ၇:၂၈-၃၄ နှင့်ယှဉ်ဖတ်)။ ယဇ်ပူဇော်ရာထုံးနည်းနာနှင့် မကိုက်ညီသော အဆီအသားတုံးများကို မတရားရယူကြသည်။ ထို့အပြင် ယဇ်ကောင်အသားကို ပြုတ်စားမည့်အစား စိတ်ရူးပေါက်ရာ ကင်စားကြသည်။ ထုံးတမ်းစဉ်လာနှင့်အညီ လိုက်လုပ်ဖို့ တားမြစ်လျှင်လည်း မနာခံ၊ မရမက အတင်းအဓမ္မလုယူကြသည်။ ဘုရားသခင်သို့ ပူဇော်သက္ကာများကို မထီမဲ့မြင်ပြုကြသဖြင့် အပြစ်ဒုစရိုက်သည် ကြီးလေးသည်။
၂:၁၈–၂၁ ယဇ်ပုရောဟိတ်၏သားများ ဆိုးသွမ်းမိုက်ရိုင်းသလောက် ရှမွေလသည် အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် လိမ္မာရေးခြားရှိသည်။ ဘုရားတရားကြည်ညိုသည်။ မိဘများကလည်း နှစ်စဉ်ပုံမှန်ယဇ်ပူဇော်ကြသည်။ ပထမဦးဆုံးဟန္နကိုယ်လေး လက်ဝန်ရှိသည့်အချိန်မှပင် သားရတနာ (၃)ယောက် နှင့် သမီးရတနာ(၂)ယောက် မျက်နှာမြင်ရမည်ဟု သိရသည်။ ထိုဆုလာဘ်သည် “ပေးပါ၊ ပေးလျှင်ရမည်” ဟူသော သခင်ယေရှုစကားတော်အတိုင်းဖြစ်သည်။
၂:၂၂–၂၆ ဧလိသည် သူ့သားများ၏ ဆိုးသွမ်းမှု၊ မတရားသောကာမရယူမှုများကို မသိ။ သို့သော် ဟုတ်လျှင်ကျော်၊ ပုပ်လျှင်ပေါ်သည့်အတိုင်း ကြာရှည်ဖုံးကွယ်၍ မရ။ သို့ကြောင့် ပညတ်တရားဥပဒေသအတိုင်း အပြစ်စီရင်ခြင်းခံရသည်။ ဘုရားသခင်က ဖျက်ဆီးခွင့်ပြုလိုက်သည်။ ယဇ်ပုရောဟိတ်၏ သားများ ဆိုးသွမ်းမိုက်ရိုင်းကြသော်လည်း အခြားတစ်ဘက်တွင် အသက်တာဆက်ကပ်ထားသော ရှမွေလ၏ ဘဝသည် သာသနာ့ဘောင်တွင် ငြိမ်သက်စွာကြီးပြင်းလာသည်။ တရားသူကြီးခေတ်တွင် ထိုကဲ့သို့ဖောက်ပြန်ကြခြင်း ထင်ရာမြင်ရာ စွတ်လုပ်ကြခြင်းသည် အံ့ဩဖွယ်ရာမဟုတ်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ထိုခေတ်ကာလသည် ငါ့လှေငါထိုး ပဲခူးရောက်ရောက်၊ ငါ့မြင်းငါစိုင်း မြင်စိုင်းရောက်ရောက် ခေတ်ပျက်ကာလဖြစ်သည်။
၂:၂၇–၃၆ ဧလိအပေါ်ဘုရားသခင်၏ အပြစ်တင်အရေးယူခြင်းသည် ဧလိက သူ့သားများပေါ်အပြစ်တင်ခြင်းထက် ပြင်းထန်သည်။ နာမည်မသိရသော ဘုရားသခင်၏ လူကဧလိ အိမ်ထောင်မိသားစု ကံကြမ္မာဆိုးဝင်မည့်အကြောင်းလာပြောသည်။ ဘုရားသခင်က အာရုန်အမျိုးအား ယဇ်ပုရောဟိတ်ရာထူး ခန့်အပ်၍ ဝေစုများကိုလည်း သတ်မှတ်ခဲ့သည်။ ထိုထုံးတမ်းနည်းနာအတိုင်း နှောင်း ယဇ်ပုရောဟိတ်များကလည်း လိုက်နာရသည်။ သို့သော်လည်း ဧလိသည် သားသမီးများကို မနိုင်။ ဘုရားသခင်နှင့် ဆိုင်သော ယဇ်များကို မိုက်ကန်းစွာ ပြစ်မှားခဲ့ကြပြီ (ငယ် ၂၉)။ ယဇ်ပုရောဟိတ်များသည် ဘုရားသခင်နှင့် ဣသရေလများအား ဆက်သွယ်ပေးသော သာသနာ့ဘောင်ဝင်များအဖြစ် ဘုရားသခင်က ချီးမြှင့်မြှောက်စားခဲ့သည့် လူတန်းစာဖြစ်သည်။ ယခုမူကား ယဇ်ပုရောဟိတ်ဧလိ၏သားများသည် ရှင်ရိုသေ၊ လူရိုသေဖြစ်ရုံသာမက၊ အော့နှလုံးနာစဖွယ်ဖြစ်ကြသောကြောင့် သက်စိုးမရှည်ဟု ပုပ္ပနိမိတ်ပြုလိုက်သည်။ ဧလိသားများကြောင့် ရှိလော ယဇ်ပလ္လင်သည်လည်း အကျည်းတန်ခဲ့ပြီ။ ဧလိ၏ယဇ်ပုရောဟိတ်အရိုက်အရာသည် လူရှေ့ဘုရားရှေ့တွင် အရှက်တကွဲ အကျိုးနည်းဖြစ်ကြကုန်ပြီ။ ဘုရားသခင်၏အရေးယူအပြစ်ပေးခြင်းကို သိမြင်ကြစေရန် ဧလိ၏သားဆိုး ဟောဖနိနှင့် ဖိနဟတ်တို့သည် တပြိုင်တည်းလဲသေကြသည်။
ဧလိ၏ အိမ်ထောင်မိသားစုတွင် အကုသိုလ် အစုလိုက်အပြုံလိုက် ကျရောက်သည်။ အဟိမလက်နှင့်သားများ(အဗျာသာမှလွဲ၍) ရှောလုက ကွပ်မျက်သည် (ငယ် ၃၁၊၂၂:၁၆-၂၀)။ အဗျာသကိုလည်း ရှောလမုန်ဘုရင်က ယဇ်ပုရောဟိတ်ရာထူးမှ ဖြုတ်ချနှင်ထုတ်ပစ်သည် (ငယ် ၃၂၊၃၃၊ ၃ရာ၂:၂၇)။ ဟောဖနိနှင့် ဖိနဟတ်ပွဲချင်း ပြီးသေကြသည်(ငယ်၃၄၊၄:၁၁)။ ဧလိခေတ်လွန်၍ အဗျာသာကို ရှောလမုန်က နှင်ထုတ်သောအခါ ယဇ်ပုရောဟိတ်အရိုက်အရာကို ဧလျာဇာမိသားစုကဆက်ခံသည်။ ဧလိ၏သား ဖိနဟတ်သည် အာရုန်၏မြေးမဟုတ်ပါ(တော ၂၅:၇-၈)။
အပိုဒ်ငယ် ၃၅တွင် ပါရှိသည့် သစ္စာစောင့်သောယဇ်ပုရောဟိတ်ဆိုသည်မှာ ဧလျာဇာမိသားစုမှ ဇာဒုတ်ဖြစ်သည်။ ဒါဝိဒ်နှင့် ရှောလမုန်ဘုရင်များလက်ထက်တွင် ယဇ်ပုရောဟိတ်လုပ်ရသည်။ သူ၏ယဇ်ပုရောဟိတ် အမှုအရာများသည် ခရစ်တော်၏ အနှစ်တစ်ထောင်တိုင်းပြည်တိုင်အောင် တည်တံ့မည်ဟု (ယေဇ ၄၄:၁၅)တွင် ဆိုထားသည်။ ဧလိမိသားစုသည် ယဇ်ပုရောဟိတ်မလုပ်ရသော်လည်း ပွဲတော်ကျများကို စားသုံးခွင့်ပြုသည်။ အပိုဒ် ၃၅တွင်ပါရှိသည့် သစ္စာရှိသော ယဇ်ပုရောဟိတ်၏ လုပ်ဆောင်ချက်သည် ထာဝရတည်မြဲသည်ဟု ယူဆရပါသည်။