ဓမ္မရာဇဝင်ပဋ္ဌမစောင် ၄
(င) ဘုရားသခင်၏ ပဋိညာဉ်သေတ္တာ (အခန်း ၄–၇)
(၁) ပဋိညာဉ်သေတ္တာဆုံးရှုံးခြင်း (အခန်း ၄)
၄:၁–၄ လာမည့်အခန်း(၃)ခန်းသည် ဘုရားခင်၏ပဋိညာဉ်သေတ္တာတော်သယ်ဆောင်ခြင်း၊ စစ်တိုက်ရာတွင် ပါမသွားသဖြင့် နောက်တဖန် သွားယူရခြင်း၊ ဖိလိတ္တိတို့ဘက်တွင် ဘုရားသခင်ရှိတော်မူခြင်း (အခန်း ၅)၊ ဘုရားသခင်ကို မကြည်ညိုကြသောကြောင့် ဣသရေလတို့အလယ်မှ စွန့်ခွာခြင်းတို့ ပါဝင်သည်။ ဧဗာနေဇာအရပ်တွင် ဖိလိတ္တိတို့အား တိုက်ခိုက်ကြသောအခါ လူပေါင်းလေးထောင်ကျဆုံးကြသည်။ သို့ကြောင့် လူကြီးသူမများက ပဋိညာဉ်သေတ္တာတော်အား တပ်စခန်းမှ သွားပြန်ယူခိုင်းသည်။
၄:၅–၁၁ ပဋိညာဉ်သေတ္တာတော်ရောက်ရှိလာသောအခါ ဣသရေလလူတို့သည် အားတက်ကြသကဲ့သို့ ဖိလိတ္တိလူတို့သည် ထိတ်လန့်ကြောက်ရွံ့ ကြသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် ဣသရေလတို့ထံတွင် ယေဟောဝါဘုရားရပ်တည်သည်ဟု နားလည်ကြသည်။ သို့သော်လည်း သေမထူးနေမထူးဟု အားယူကြကာ မိုက်ရူးရဲအရဲစွန့်တိုက်ခိုက်ကြသဖြင့် ဣသရေလစစ်သားပေါင်း သုံးထောင် သတ်ဖြတ်သုတ်သင်၍ ဟောဖနိနှင့် ဖိနဟတ်တို့လည်း ကျဆုံးစာရင်းတွင် ပါဝင်ကြသည်။ ပဋိညာဉ်သေတ္တာတော်လည်း ဖိလိတ္တိတို့လက်ထဲသို့ ရောက်သွားသည်။
၄:၁၂–၂၂ ပဋိညာဉ်သေတ္တာရန်သူ့လက်ထဲသို့ပါသွားခြင်းကြောင့် ခြေမြန်တော်တပ်သားက ယဇ်ပုရောဟိတ် ဧလိအား သွားရောက်သတင်းပို့သောအခါ ဧလိသည် လန့်ဖြတ်နောက်လန်ကြ၍ နောက်စေ့နှင့် သမန်သလင်းစောင့်မိကာ ဇက်ကျိုးသေဆုံးသွားသည်။ အမင်္ဂလာသတင်းပေါင်းစုံကြားသိသောအခါ ဖိနဟတ်မိန်းမသည် သားလျှော၍ မီးနေတွင် သေဆုံးပြန်သည်။ ဘုရားသခင်၏ပဋိညာဉ်သေတ္တာတော် ရန်သူ့လက်ထဲသို့ပါသွားခြင်း။ ယောက္ခမနှင့်လင်သား သေဆုံး၊ကျဆုံးခြင်းတို့ကို အမှတ်ပြု၍ သားနာမည်ကို ဣခဗုဒ်ဟု နာမည်ပေးကြသည်။ အနက်အဓိပ္ပါယ်မှာ “ဘုရားသခင်၏ဘုန်းတန်ခိုးစွန့်ခွာခြင်း” “မောင်စွန့်ခွာ“ ဖြစ်သည်။