ဓမ္မသစ်ကျမ်း
၄:၁–၁၃ ၏ ရည်ရွယ်ချက်မှာ ဘုရားသခင်၏ ငြိမ်ဝပ်ရာနေရမည့်အကြောင်း ဖြစ်သည်။ သမ္မာကျမ်းစာတွင် ငြိမ်၀ပ်ချမ်းသာရာယူမည့်နေ့ အမျိုးမျိုးကို သတိပြုမိကြပါမည်။ ၁။ ခြောက်ရက်မြောက်ပြီးနောက် တနေ့တွင် ဘုရားသခင်သည် ငြိမ်ဝပ်စွာနေသည် (က ၂:၂)။ ထိုငြိမ်ဝပ်စွာနေခြင်းသည် ပင်ပန်းနွမ်းနယ်၍ အနားယူခြင်း မဟုတ်ပါ။ ပြုချင်တော်မူသော အမူတော် ပြီးဆုံးသောကြောင့် ငြိမ်ဝပ်စွာ ချမ်းသာယူခြင်း ဖြစ်သည်။ ချမ်းမြေ့စွာအနားယူခြင်း ဖြစ်သည် (က...
၅:၁ ပထမအချက်မှာ အာရုန်သည်ယဇ်ပုရောဟိတ်အရိုက်အရာခံရန် သူ့လူမျိုးများထဲမှ ရွေး ကောက်ခံထားရသူ ဖြစ်သည်။ တမျိုးပြောရလျှင်အာရုန်သည် လူသားစစ်စစ်ဖြစ်သည်။ ကိုယ်တော်သည် ဘုရားသခင်နှင့်လူသားများအကြားတွင် ဆက်ဆံရေးအောင်သွယ်တော်ဖြစ် သည်။ လူနှင့်ဘုရားရှင်အား ဆက်သွယ်ပေးနိုင်သော အထူးသံတမန်တော်ဖြစ်သည်။ ကိုယ်တော်၏ အဓိကမဏ္ဍိုင်မှာ ဆုလက်ဆောင်များပေးဖို့နှင့် အပြစ်အတွက် ပူဇော်သက္ကပြုပေးဖို့ ဖြစ်သည်။ ဆုလက်ဆောင်မှာ အဖဘုရားသခင်အတွက် ဖြစ်၍ပူဇော်သက္ကမှာ အသွေးတော်ဖြင့် လူ့အပြစ်များ ဖြေလွှတ်ပေးဖို့ဖြစ်သည်။ ၅:၂ ကိုယ်တော်သည်...
၆:၁ အခန်းကြီး ၅:၁၁တွင် သတိပေးချက်များကို ဤအခန်းတွင် ပြန်လည်ဖော်ပြ ထားပါသည်။ ဓမ္မသစ်ကျမ်းတွင် အငြင်းပွားတတ်သောကျမ်းတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဤကျမ်းပိုဒ်အား အနက်ဖွင့်ဆိုရာတွင် သဘောထားကွဲလွဲတတ်ကြသဖြင့် တရားသေဆုံးဖြတ်ခြင်းမပြုလိုပါ။ သို့သော် ဓမ္မသစ်ကျမ်းကို အဓိကအခြေခံထား၍ ရှင်းပြလိုပါသည်။ ပထမဦးစွာ ခရစ်တော်ဘုရားထံပါး၌သာ အခြေပြုရန် တိုက်တွန်းလိုပါသည်။ “နှုတ်ကပတ်တော်၏ မူလအစဖြစ်တော်မူသော ခရစ်တော်” (FWG) သို့မဟုတ် “ခရစ်တော်၏ အစမူလ နှုတ်ကပတ်တော်” (KSW)...